Φουρτουνάκηδες και οι Βροντάκηδες ψαρεύουν στα Καρπάθικα νερά - Του Μανώλη Δημελλά

Υπομονή, δύο βδομάδες έμειναν μέχρι τις δημοτικές εκλογές, έπειτα θα ηρεμήσουμε και θα μπει ο καθένας μας στο ζόρικο πρόγραμμα του.

Ωστόσο μέχρι την Κυριακή που θα κλείσουν οι κάλπες, το μυαλό μας θα είναι στον πιθανά καταλληλότερο, για να οδηγήσει μπροστά τη Κάρπαθο.

Υπάρχουν σήμερα προβληματισμένοι; ή έχουν δεσμευτεί όλοι σε συγγενικά και φιλικά πρόσωπα; ακούει κανείς;

Και οι δύο συνδυασμοί δεν έχουν πείσει για τις προθέσεις και την ουσία των στόχων τους.

Από τη μια ο Χανιώτης και η ομάδα του, έχουν το συγκριτικό πλεονέκτημα του σημερινού ελέγχου του Δήμου. Τους έκατσε μεν η πρώτη ψυχρολουσία της κρίσης, αλλά έχουν την ευκαιρία να προβάλλουν και το συγκεκριμένο έργο των 3μιση χρόνων. Ζητούν λοιπόν ψήφο, για να συνεχίσουν το πρόγραμμα τους.

Και οι απέναντι, του Λάμπρου, θεωρώντας "λίγους" και μέτριους τους αντίπαλους, έχουν σημαία την " καθημερινότητα", και με κύριο όπλο τα αποτελέσματα της κρίσης, περιμένουν να "πέσει" σαν χάρτινος πύργος ο Χανιώτης.

Όσο για τις γελοιότητες νεόκοπων μασκοφόρων "Ρομπέν της Καρπάθου", θα γράψω μόνο ότι πρέπει να προσέχουν, γιατί όταν φτάσουν αμφότεροι να χτυπούν οικογένειες και κρεβάτια προσώπων, τότε κάποιοι πραγματικά θα πονέσουν, αφού τα γραπτά κείμενα παραμένουν, και δεν είναι ψίθυροι καφενείων.

Όπως και τα περασμένα χρόνια, τότε που κουβεντιάζαμε για μπλε και πράσινους και βγαίναν μαντινάδες, χωρίς να ξεκαθαρίζουμε στην ουσία τις πολιτικές γραμμές. Τότε οι περισσότεροι δεν αναγνώριζαν οικονομικές θεωρίες και το ίδιο επαναλαμβάνεται σήμερα. Ας αναρωτηθούμε, τι σημαίνει αριστερά και τι δεξιά, το γνωρίζουμε;

Προσωποποιούμε την εκλογική μάχη, ανάμεσα στο Ηλία και τον Μιχάλη. Ποιος είναι πιο καλός, πιο δουλευταράς και πιο ικανός να ιδρώσει τη δερμάτινη καρέκλα του Δημάρχου, αυτόν καμαρώνουμε.

Είναι όμως έτσι τα πράματα; Ο περίφημος "Καλλικράτης" που πήγε αδέλφια; Γιατί δεν μας λέτε αν υπηρετεί ή όχι, τα συμφέροντα του λαού;

Με τρεις απορίες ας ξεδιαλύνουμε το τοπίο.

1. Τι γίνεται με το Κέντρο Υγείας Καρπάθου; Περιμένουν το χτίσιμο του Νοσοκομείου.

2. Για ποιες μεγαλεπήβολες τουριστικές προοπτικές μιλάμε; όταν το "Πρέβελη", το μοναδικό πλοίο της άγονης γραμμής, προσάραξε και παραλίγο να μιλάμε για ναυάγιο; Ααα, δεν αφορά, είναι έξω τα θέματα του Δήμου!

3. Πάμε και στο πιο φρέσκο. Οι παραλίες της χώρας είναι σε ανοιχτή διαβούλευση και όπως φαίνεται ξεπουλιούνται όσο-όσο.

Το νομοσχέδιο που προωθείται οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια, στην καταστροφή του πολυτιμότερου ελληνικού αγαθού, της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ και ΙΣΟΤΙΜΗΣ πρόσβασης στις παραλίες της χώρας.

«Αφαιρούνται όλοι οι περιορισμοί στην έκταση που μπορεί να παραχωρηθεί σε "απλή" χρήση». Καταργείται το ισχύον ανώτατο όριο των 500 τ.μ. και η υποχρέωση για ελεύθερες ζώνες 100 μέτρων. Συνεπώς ολόκληρη η παραλία μπορεί να γεμίσει από ξαπλώστρες και άλλες εγκαταστάσεις "αναψυκτηρίων" (beach bar), χωρίς ουσιαστικά να δίνεται επιλογή για μη χρήση τους.
2. «Αφαιρούνται όλες οι αναφορές στην υποχρέωση ελεύθερης και απρόσκοπτης πρόσβασης στον αιγιαλό, αλλά και η απαγόρευση της παραχώρησης της αποκλειστικής χρήσης αιγιαλού και παραλίας».

Άρα, ουσιαστικά, οδηγούμαστε και επίσημα σε πλήρως ιδιωτικές παραλίες. Μία και μόνο επιχείρηση θα μπορεί να καταλαμβάνει ολόκληρη την παραλία και μάλιστα να ζητά αντίτιμο από τους λουόμενους.
3. «Διευκολύνεται η δημιουργία μόνιμων κατασκευών από ιδιώτες για επιχειρηματικό σκοπό». Όπως εξηγεί η Καθημερινή, «αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όλες οι παράκτιες ξενοδοχειακές μονάδες της χώρας μπορούν να επεκτείνουν μόνιμα τις εγκαταστάσεις τους, στη ζώνη από την παραλία έως και τη θάλασσα».

4. «Επιτρέπεται η επιχωμάτωση (μπάζωμα) θαλάσσιου χώρου για την εξυπηρέτηση επιχειρηματικής δραστηριότητας», όταν πρόκειται για "στρατηγικές επενδύσεις" ή ειδικά σχέδια χωρικής ανάπτυξης δημοσίων ή ιδιωτικών ακινήτων.

5. Τέλος, προβλέπεται η «δυνατότητα νομιμοποίησης αυθαίρετων κατασκευών (έναντι οικονομικού ανταλλάγματος) που βρίσκονται στον αιγιαλό και την παραλία, που χρησιμοποιούνται όχι για κατοικία, αλλά για επιχειρηματικούς σκοπούς».

Στα παραπάνω σταθερά προβλήματα, αλλά και τα καινούρια θέματα, καμιά ξεκάθαρη πρόταση, δεν υπάρχει από τους δύο υποψήφιους.

Ο Χανιώτης σε παλαιότερες συνεντεύξεις του, έχει δηλώσει αόριστα για "συντεταγμένες δράσεις". Και είναι αλήθεια, ότι στη μοναδική δράση για το Κ.Υ.Κ. που οργάνωσαν οι φορείς του τόπου, μπήκε μπροστά αφού φρόντισε να ανεβάσει πρώτο το θέμα της δημιουργίας Νοσοκομείου, ενώ η υποστελέχωση ιατρικού προσωπικού εξακολουθεί να είναι δραματική.

Όσο για τον Λάμπρο, φροντίζει να αφήνει πίσω τέτοια θέματα και να μιλά σιβυλλικά για την αναρμοδιότητα του Δήμου σε τέτοια ζητήματα.

Και οι δύο δηλώνουν εντελώς άχρωμοι. Πόσο άχρωμοι και ακομμάτιστοι μπορεί να είναι; όταν δεν φροντίζουν να ενημερώσουν τον κόσμο για τη λαίλαπα των αλλαγών που είναι μπροστά;

όταν αποφεύγουν ακόμη και να μιλούν για κινητοποιήσεις πολιτών και χειροκροτούν τους βουλευτές που υπόσχονται μνημονικές λύσεις;

Δεν βαριέσαι, κάνουν τη δουλειά τους, υπόσχονται παρουσία και τάζουν, έπειτα παίρνουν απουσίες και αν δεν σε βρουν χαμογελαστό, σε διαγράφουν από τα κατάστιχα τους.

Δεν είναι λύση να μην ψηφίσουμε, να μην επιλέξουμε και να πάμε στη παραλία για μπάνιο. Όπως δεν είναι λύση να τους κοιτάμε αμίλητοι, και να ελπίζουμε σε κάποιες λύσεις από τον ουρανό. Και οι υποψήφιοι πιέζονται, ας τους δεσμεύσουμε με καθαρό πολιτικό λόγο. Όχι σε άναρθρες κραυγές, όχι στις κουβέντες καφενείου.

Αν έχουν θέση, να απαντήσουν και για εκείνα που μπορεί να μην είναι άμεσα αρμόδιοι, αλλά αποτελούν το διακύβευμα των εκλογών, και θα μαστιγώσουν ακόμη μια φορά τη πλάτη μας. Όλοι μιλούν για το καλό της Καρπάθου, μα επιτέλους πιο είναι αυτό;

Και εμείς, πόσο ικανοί είμαστε να ξεκαθαρίσουμε την ήρα από το στάρι;

Να σας θυμίσω ότι το καλοκαίρι του 2010, ήταν ο Δήμαρχος Ραχών Ικαρίας Φ. Καρούτσος, που μπήκε μπροστά και έδιωξε τους ράμπο του ΣΔΟΕ, όταν πήγαν για ελέγχους στο νησί. Υπάρχουν λοιπόν τρόποι αντίστασης και αγώνα, για Δήμαρχο ψηφίζουμε και όχι για υπάλληλο καθαριότητας.

Παραδεχτείτε το, είναι πιο εύκολο να ψηφίζουμε φάτσες που στο κάτω-κάτω, αύριο μπορεί να είμαστε εμείς, παρά με πολιτικές που απαιτούν αληθινό αγώνα, σιγά λοιπόν, μη σκίσουμε κανένα καλσόν...

Manolis Dimellas