ΜΕ ΙΔΕΕΣ ΚΑΙ ΟΡΑΜΑΤΑ-Όσο ο κορονοϊός καλά κρατεί, ελλείψει φαρμάκου και εμβολίου, και η ανθρωπότητα αναγκάζεται να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα που έχει δημιουργήσει, είναι μιας πρώτης τάξης ευκαιρία να αναθεωρήσουμε τη σημασία των πραγμάτων στη ζωή μας. Να αξιολογήσουμε και να επανακαθορίσουμε τις αξίες και τις προτεραιότητές μας. Να σταματήσουμε να θεωρούμε δεδομένα όσα απλά δεν μας απασχόλησαν και να εξετάσουμε πως μπορούμε να τα προστατεύσουμε από μια μελλοντική απειλή.
Κάποιοι θεωρούν ότι το να φοράνε μάσκα αποτελεί στέρηση των ατομικών τους δικαιωμάτων και ελευθεριών. Σε φιλοσοφικό καθαρά επίπεδο μπορεί να έχουν ένα δίκιο. Η εξέταση αυτή όμως δεν μπορεί να γίνεται μονόπλευρα. Υπάρχει και η άλλη όψη. Εκείνη του σεβασμού στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο. Στους συνανθρώπους μας που κινδυνεύουν αν ο καθένας μας πράττει σύμφωνα με τις ατομικές του πεποιθήσεις.
Σ’ ένα περιβάλλον που το έχουμε κακοποιήσει με κάθε δυνατό τρόπο, οι ασθένειες είναι η πρωταρχική απειλή. Η πλήρης απαξίωση του οικοσυστήματος, η άρνηση να δούμε ότι με τις ενέργειές μας έχουμε βλάψει την ισορροπία του πλανήτη και η αδιαφορία να περισώσουμε ότι μπορούμε για το δικό μας μελλοντικό καλό θα προκαλέσουν κι άλλα δεινά στην ανθρωπότητα. Αν δεν αλλάξουμε ρότα, πολύ σύντομα η μάσκα θα είναι το μικρότερο από τα αναγκαία κακά που θα υποστούμε.
Υπάρχει παγκοσμίως μια τάση αμφισβήτησης προς καθετί ανακοινώνεται από την επιστημονική κοινότητα, χωρίς όμως να υπάρχει μια δομημένη επιχειρηματολογία και μια σαφής αντιπρόταση. Το ότι ο ιός δεν μας έχει ξεκληρίσει ακόμα, γεμίζει το “οπλοστάσιο” των αντιφρονούντων με σοφιστείες. Τον κατασκεύασαν σκοτεινές δυνάμεις για να μας ελέγξουν και για να μας δώσουν το φάρμακο αργότερα αφού μας έχουν υποτάξει. Μόλις περάσει αυτό θα εμφανίσουν κάτι άλλο. Θα μας φυτέψουν “τσιπάκια” για να μας παρακολουθούν και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κάποιος.
Στην ουσία αναζητάμε τον “διάβολο” εκεί που δεν υπάρχει ενώ στην πραγματικότητα τον έχουμε βάλει μέσα στα σπίτια μας και στις ζωές μας. Ποιός ο λόγος δηλαδή να μας φυτέψουν “τσιπάκι” όταν οι ίδιοι με τη συγκατάθεσή μας τροφοδοτούμε τα κινητά μας με πάρα πολύ “ευαίσθητες” πληροφορίες; Γιατί να μας ελέγξουν με μια ασθένεια, την ίδια στιγμή που οι “μαριονέτες του συστήματος” παίζουν πάρα πολύ καλά το ρόλο τους δημιουργώντας ήρωες και κακοποιούς με την ίδια ευκολία; Και τέλος πώς μας φιμώνει μια μάσκα, όταν εμείς οι ίδιοι πράγματα που αφορούν τη ζωή μας τα παίρνουμε αψήφιστα και δίνουμε δικαίωμα στον κάθε αγύρτη να μιλά εκ μέρους μας χωρίς να αντιδράμε;
Φυσικά όλα αυτά είναι “ψιλά γράμματα” αφού το να ασχολείται κάποιος με την πολιτική είναι “ντεμοντέ” και απαξιωτικό. Οπότε έχουμε αφήσει τις τύχες μας πάνω σε ανθρώπους που δεν έχουν ούτε τους ηθικούς φραγμούς αλλά ούτε και τη διάθεση να ασχοληθούν με το ευρύτερο καλό. Αντί λοιπόν να ασχοληθούμε με αυτά που πραγματικά είναι ουσιαστικά και χρειάζονται δεύτερες και τρίτες σκέψεις, ασχολούμαστε με πεδία που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε επειδή ακολουθούμε εκείνους που θέλουν να σηκώσουν τα λάβαρα της επανάστασης και να γίνουν οι ήρωες των βιντεοταινιών που έβλεπαν στα παιδικά τους χρόνια.
Πριν βγει ακόμα το εμβόλιο σπεύσαμε να το καταδικάσουμε σαν να γνωρίζαμε κι από χθες για τα υγειονομικά πρωτόκολλα και τις διαδικασίες παραγωγής. Δεν καταδικάσαμε ποτέ πολιτικές που αφορούν την παιδεία, τον πολιτισμό, τη μελλοντική μας θέση στον κόσμο. Αντίθετα επικροτούμε τους κάθε λογής “νταήδες” που τολμούν να τα βάλουν με το σύστημα, στο οποίο ανήκουν και οι ίδιοι.
Θα ήθελα να συμμετάσχω σ’ ένα δημόσιο διάλογο που δεν θα μιλούσαμε μόνο για κινδύνους αλλά για ευκαιρίες. Που δεν θα βλέπαμε μπροστά μας μόνο εμπόδια αλλά θα συνεργαζόμασταν για να ανοίξουμε νέους δρόμους στις μελλοντικές γενιές. Που δεν θα αντιμετωπίζαμε με σκεπτικισμό τις επιστήμες αλλά θα παροτρύναμε κι άλλους να ασχοληθούν με αυτές και να προκόψει επιτέλους η ανθρωπότητα. Να προκόψει χωρίς απειλές και όπλα αλλά με ιδέες και οράματα.
--
Από τη στήλη "ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ" στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής
