Να αναγνωρίσει ο αδελφός της, ότι είναι πατέρας του παιδιού της, ζητά κάτοικος Ιαλυσού από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου, ενώπιον του οποίου συζητήθηκε προχθες μία ανατριχιαστική ιστορία. Με τη μητέρα και τον γιο να παραιτούνται των αξιώσεων περί παροχής αποζημιώσεων για τα όσα δραματικά φέρονται να έζησαν, ζητείται, ύστερα από περίπου πενήντα χρόνια, η αναγνώριση της πατρότητας του γιου, από τον αδελφό της, τον οποίο και κατηγορεί ότι τη βίασε στην ηλικία των 14 ετών!
Της Άννας Σαρρή Βιασμός, αιμομιξία και ένας γιος, ηλικίας σήμερα 50 ετών, κάτοικος Βόλου και υιοθετημένος, το αποτέλεσμα όλων όσα φέρονται να εκτυλίχθηκαν το έτος 1963, σε χωριό της Ρόδου. Ο 50χρονος γιος, που φέρεται να πληροφορήθηκε ότι είναι υιοθετημένος και ότι οι πραγματικοί του γονείς βρίσκονται στη Ρόδο, λίγο πριν το θάνατο του θετού του γονέα, αποφάσισε να έρθει στο νησί, να βρει τη μητέρα του και να καταθέσουν αγωγή σε βάρος του φερόμενου ως πραγματικού του πατέρα... αδελφού της μητέρας του! Οι δύο τους, ζητούσαν από το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ρόδου, λόγω αδικοπραξίας και εξαιτίας της ηθικής βλάβης που υπέστησαν, να τους επιδικαστεί χρηματική αποζημίωση 250.000 ευρώ, αλλά και να διαταχθεί η διενέργεια εξέτασης DNA, προκειμένου να αποδειχθεί το αληθές των ισχυρισμών τους. Μητέρα και γιος αιτούνται να απαγγελθεί προσωπική κράτηση διάρκειας ενός έτους, σαν μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης που θα εκδοθεί, αλλά και να απειληθεί σε βάρος του εναγόμενου χρηματική ποινή 2.000 ευρώ. Ο θείος και πιθανώς πατέρας του 50χρονου από το Βόλο, αρνήθηκε τις κατηγορίες όπως του αποδίδονται ως νόμω και ουσία αβάσιμη, ισχυριζόμενος ότι είναι ένας άνθρωπος φιλήσυχος, εργατικός, που δεν έχει δώσει ποτέ το παραμικρό δικαίωμα για σχόλια και επικρίσεις. «Ο ισχυρισμός της ενάγουσας ότι βιάστηκε από μένα, τον αδελφότης και εναγόμενο τον μήνα Ιούνιο του έτους 1962, πέραν του γεγονότος ότι είναι ολωσδιόλου ψευδής, δικονομικά είναι αδύνατο να αξιολογηθεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο», αναφέρεται, μεταξύ πολλών άλλων, στις προτάσεις που κατατέθηκαν ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Ρόδου από τον φερόμενο ως πατέρα του 50χρονου άνδρα. Στην αγωγή που κατατέθηκε σε βάρος του εναγόμενου από τους ενάγοντες, μητέρα και γιο, αναφέρεται συγκεκριμένα ότι: «Η ζωή μου πλέον (γιος) δεν είναι «ζωή» αλλά ένα κυριολεκτικά μαρτύριο και πραγματική τραγωδία. Η γέννησή μου, την οποία αγνοούσε ακόμη και η ίδια μου η μητέρα που με θεωρούσε μέχρι σήμερα νεκρό, είναι προϊόν εγκλημάτων που επισύρουν τις βαρύτερες ποινές του ποινικού κώδικα. Όμως εγώ πρέπει να σταθώ όρθιος - με ποιο άραγε «ανάστημα» - και να συνεχίσω τη ζωή μου κανονικά. Πώς είναι δυνατόν να συμβεί αυτό, αφού τώρα γνωρίζω ότι εγώ γεννήθηκα «νεκρός» (σύμφωνα με όσα πίστευε η μητέρα μου μέχρι την αποκάλυψη της αλήθειας), ότι εγώ γεννήθηκα μέσα στον «κόσμο της σιωπής», ότι εγώ γεννήθηκα μετά από βιασμό της μητέρας μου από τον αδελφό της, ότι εγώ έχω πατέρα τον θείο μου και τα ξαδέλφια μου είναι αδέλφια μου, ότι εγώ δεν έχω «πρόσωπο» αφού είμαι ο «στιγματισμένος» γιος – ανιψιός - αδελφός - ξάδελφος». Τη μητέρα και τον γιο εκπροσωπεί η δικηγόρος Χαρούλα Ματσίγκου, ενώ τον φερόμενο ως πατέρα ο δικηγόρος Δημήτρης Ράπτης. ΠΗΓΗ: εφημερίδα Πρόοδος
