Ευτυχισμένα παιδιά - Του Θάνου Ζέλκα

ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ-“Το όραμά μας είναι οι συμμετέχοντες να αγαπήσουν τη μουσική, να αποκτήσουν δεξιοτεχνία και επάρκεια γνώσεων σε μια ποικιλία κρουστών οργάνων καθώς επίσης να μάθουν να αυτοσχεδιάζουν, να συνθέτουν και να διδάσκουν μουσική με απόλυτο σεβασμό στα όργανα που παίζουν. Αυτές οι δεξιότητες χτίζουν τη δημιουργικότητα και την αυτοπεποίθηση, ενώ παράλληλα διδάσκουν αναλοίωτες αξίες της ζωής όπως αυτές της προσωπικής πειθαρχίας, της συνεργασίας, της υπευθυνότητας και της συναδέλφωσης.” - Diane Downs, ιδρύτρια και καλλιτεχνική διευθύντρια της παιδικής ορχήστρας κρουστών Louisville Leopard Percussionists.

Η παιδική αυτή ορχήστρα κρουστών με έδρα το Louisville (Kentucky, ΗΠΑ) απαρτίζεται από περισσότερα από εξήντα παιδιά ηλικίας από επτά εως δεκατέσσερα. Τα παιδιά που συμμετέχουν ενθαρρύνονται να αγαπούν τη μουσική και να διασκεδάζουν μαθαίνοντας να παίζουν διάφορα κρουστά όργανα. Στο διαδίκτυο κυκλοφορούν πολλά βίντεο με τις διασκευές που έχουν κάνει για κρουστά πασίγνωστων τραγουδιών ενώ δεν είναι λίγοι οι καλλιτέχνες και οι μουσικοί παγκόσμιας εμβέλειας που έχουν πλέξει το εγκώμιο τους.

Η ουσία πέρα από τους διθυράμβους και τα εγκωμιαστικά σχόλια είναι ότι μια προικισμένη δασκάλα κατάφερε να μεταλαμπαδεύσει το όραμά της στο πιο νευραλγικό κομμάτι της κοινωνίας, στα παιδιά, και να έχει ήδη βάλει το λιθαράκι τις στο χτίσιμο ενός καλύτερου κόσμου. Ένα παιδί που μεγαλώνει σ' ένα τέτοιο περιβάλλον μάθησης και αγάπης είναι σχεδόν αδύνατο μεγαλώνοντας να ακολουθήσει έναν δρόμο διαφορετικό απ' αυτόν της προσφοράς.

Ίσως όμως το πιο αξισημείωτο κομμάτι αυτής της προσπάθειας είναι το κλίμα συνεργασίας που καλλιεργούν οι δάσκαλοι σ' αυτά τα παιδιά μεταξύ τους. Αυτό δηλαδή που αποτελεί το βασικότερο στάδιο της μάθησης. Να μπορεί ο δάσκαλος να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε παιδιά από διαφορετικές αφετηρίες να μάθουν να συνεργάζονται μεταξύ τους. Κάτι που στην ελληνική εκπαίδευση παραμένει ακόμα ζητούμενο.

Από το Δημοτικό ήδη τα παιδιά σ' έναν μοναχικό δρόμο καλούνται να μάθουν ορθογραφία μέσω της αντιγραφής, να αποστηθίζουν σελίδες Ιστορίας, να κάνουν αριθμητικές πράξεις και όχι Μαθηματικά, να παπαγαλίζουν τη Φυσική. Είναι απόλυτα φυσιολογικό λοιπόν όταν τα ρωτάς ποιο είναι το αγαπημένο τους μάθημα να απαντούν η γυμναστική, αφού μόνο μέσα από εκεί καταφέρνουν να βρουν έναν τρόπο έκφρασης. Και τελικά τελειώνοντας την πρωτοβάθμια εκπαίδευση ένα παιδί έχει αποκτήσει τη νοοτροπία βαριεστημένου υπαλλήλου, χωρίς αληθινή όρεξη για γνώση, αλλά με έναν αυτοσκοπό. Τη βαθμολογία.

Φθάνοντας στο Λύκειο είναι προδιαγεγραμμένο ότι θα πρέπει να απευθυνθεί σε εξωσχολικούς δασκάλους γιατί το όποιο σύστημα δομείται πάνω σ' αυτά τα σαθρά θεμέλια αποτυγχάνει. Η είσοδος στην τριτοβάθμια εκπαίδευση είναι μια τεχνική διαδικασία. Μπαίνουν αυτοί που θα υπερβούν την ανθρώπινη φύση και για δύο ή τρία χρόνια θα στερηθούν όλη τη φρεσκάδα της πιο ευαίσθητης ηλικίας τους. Άρα εκεί τα παιδιά χρειάζονται προπονητές και όχι δασκάλους.

Οι Έλληνες κάνουμε ένα μεγάλο λάθος. Πιστεύουμε ότι ο κόσμος θα αλλάξει όταν αλλάξουν οι πολιτικοί. Γι' αυτό και τα τελευταία χρόνια τους αλλάζουμε σαν τα πουκάμισα. Κανείς δε σκέφθηκε ότι η περιβόητη αλλαγή που περιμένουμε θα έρθει μόλις ενηλικιωθούν τα πρώτα ευτυχισμένα παιδιά. Τα παιδιά που δεν θα κάθονται όλη μέρα σ' έναν υπολογιστή προσπαθώντας να βρουν μια επικοινωνία μεταξύ τους. Τα παιδιά που δεν θα κάνουν αγγαρεία πηγαίνοντας στο σχολείο τους. Τα παιδιά που θα έχουν ξεπεράσει αντιλήψεις που άλοτε έμοιαζαν ανυπέρβλητες.

Καθώς τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν από κανόνες και από απαγορεύσεις, για να αφομοιώσουν μια καλή πράξη πρέπει να νιώσουν τη δόνησή της. Για να γίνει όμως αυτό οφείλουμε όλοι εμείς να τις παράξουμε αυτές τις δονήσεις. Άρα πρέπει πρώτα να γίνουμε εμείς καλύτεροι άνθρωποι, έτσι ώστε να μπορέσουμε να αποτελέσουμε πρότυπα για τα παιδιά μας. Άρα τελικά η συνταγή για να φτιάξει κάποιος έναν καλύτερο κόσμο παραμένει τόσο απλή και τόσο δύσκολη όλα αυτά τα χρόνια: “Γίνε εσύ η αλλαγή που επιθυμείς” (Γκάντι).

--

Από τη στήλη "ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ" στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής