«Εδώ θα κουρνιάξω!» Ο αδέσποτος σκυλάκος είδε τη φάτνη στην άκρη του δρόμου και εντυπωσιάστηκε, τρύπωσε μέσα, κουλουριάστηκε κι έτσι έβγαλε ακόμη μια νύχτα. Μπορεί κιόλας να αναρωτήθηκε, μήπως την έφτιαξαν για κείνον.
Μάλιστα, εκεί που στόλισαν τη φάτνη, εκεί που έβαλαν ψεύτικους Αγγέλους και το μικρό πλαστικό Χριστό, εκεί βρίσκει λίγη ζεστασιά ένα από τα αδέσποτα σκυλιά, όμως μια ιδιότροπη επιλεκτική τυφλότητα δε μας αφήνει να προσέξουμε αυτή τη ψυχή.
Ποιος ξέρει πόσα ακόμη μερόνυχτα θα καταφέρει να ζήσει. Αυτός δε γνωρίζει από Χριστούγεννα, δεν τα περιμένει για να δείξει συμπόνια κι αγάπη.
Για αυτόν, τον αόρατο για τους πολλούς άσπρο σκύλο, που πολύ πρόσφατα πετάχτηκε στο δρόμο, όπως και όλα τα υπόλοιπα πλάσματα, εκτός του ανθρώπου, είναι αυτονόητα και πέρα για πέρα αληθινά τα συναισθήματα που νιώθουν.
Λίγο πιο πέρα από τη φάτνη στέκουν δυο κάδοι φορτωμένοι με σκουπίδια και διάφορα άχρηστα αντικείμενα, ξεχωρίζουν τα πεταμένα είδη υγιεινής!
Ο ανθρώπινος πολιτισμός λένε πως ξεμπροστιάζεται σε θέματα που αφορούν τα αδέσποτα και σε ό,τι έχει να κάνει με τα άχρηστα υλικά μας, με τα σκουπίδια μας. Και στα δυο το νησί μου υποφέρει.
Τις τελευταίες ημέρες η Κάρπαθος ζει ένα μπαράζ εγκατάλειψης κουταβιών, μικρών και μεγάλων σκύλων κι όπως δείχνουν τα πράματα, ακόμη μια φορά πέρα από λιγοστούς ευαίσθητους δεν υπάρχουν μάτια για να δουν και αντιμετωπίσουν στα ίσα το θέμα.
Πρώτα στις Μενετές, έπειτα το Απέρι και συνεχίζουμε, αρκετές αναρτήσεις με φωτογραφίες στο facebook, δείχνουν νέες «αφίξεις» από κουλούκια και μεγαλύτερα σκυλιά που κάποιος παράτησε-πέταξε στο δρόμο.
- Πώς γίνεται να αφήνουν ένα πανέμορφο σκυλί το οποίο σε άλλη χώρα θα έδιναν χρήματα για να το αγοράσουν να παγώνει από το κρύο;
- Ποιοι είναι αυτοί που έχουν σκυλιά και τα αφήνουν αστείρωτα να γεννοβολούν κι ύστερα τα πετούν στο δρόμο;
Από το Δήμο Καρπάθου, όπως και τις τοπικές κοινότητες, εκτός από χριστουγεννιάτικες ευχές, περιμένουμε την ολοκλήρωση της μελέτης για την κατασκευή καταφυγίου, κατά τα άλλα δε φαίνεται να σηκώνουν, ως οφείλουν, την ευθύνη για το θέμα των νέων αδέσποτων που ολοένα και πολλαπλασιάζονται. Ούτε προκαλούν κάποια ανοιχτή συζήτηση για την αλλαγή νοοτροπίας! Λες και με κάποιο μαγικό τρόπο θα αλλάξουν τα πράματα. Μα τα αδέσποτα δεν είναι σκουπίδια να τα πετάξεις σε μια παράνομη χωματερή.
Η απουσία των ξένων φίλων της Καρπάθου βγάζει μάτια, προκαλεί θλίψη και στεναχώρια, κι αυτό γιατί ενώ έχει γεμίσει το νησί αδέσποτα δεν είναι εκεί να τρέξουν και να τα φροντίσουν, όπως έκαναν και κάνουν όλα τα καλοκαίρια.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας τόπος, ένα πανέμορφο νησί, που περίμενε πως και πως τα Χριστούγεννα για να γιορτάσουν όλοι μαζί, αγαπημένοι, τον ερχομό του Θεανθρώπου που έγινε θυσία για μας.
Ας αφήσω το παραμύθι της αγάπης στην άκρη,
ποιος θα μπορούσε να ανοίξει το σπίτι του σε αυτά τα ταλαίπωρα πλάσματα και να κάνει ένα μικρό θαύμα;
