Η κρήνη της Πηγής Ουμαχανής. Πως το νερό έσωσε την Ουμαχάν αλλά δεν λύτρωσε την Ελένη Τοπαλούδη.
- Στη Ρόδο δεν υπάρχουν μόνο ποτάμια και λίμνες ανεξερεύνητα από το πλήθος αλλά πηγές και κρήνες από την αρχαιότητα που δεν τις συναντάμε καθημερινά. Η κρήνη της Πηγής Ουμαχανής παρουσιάζεται σε ένα σύντομο φιλμ στο Κανάλι του Γιώργου Τζεδάκη στο youtube στο κανάλι «Μια σταγόνα Ροδίτικης Ιστορίας» με τρόπο ώστε να υμνήσει την απλότητα της δημιουργίας και της ιερής σύνδεσης που υπήρχε στον τόπο μας μεταξύ των κατοίκων της παλιάς Ρόδου χριστιανών, μωαμεθανών ή ισραηλιτών σε σχέση με τη φύση και το νερό, τη μητέρα φύση, τη γυναίκα.
Η Κρήνη της Πηγής της Ουμαχανής βρίσκεται σε ένα ξέφωτο στην περιοχή Τρεις και στο σύντομο ομότιτλο φιλμ του Γιώργου Τζεδάκη, ο θεατής εισπράττει το συναίσθημα της σωτηρίας της αρχοντοπούλας που πήγε να πιει νερό στο ερημικό εκείνο μέρος και προσευχήθηκε δυνατά λέγοντας «ΜΑΣΑΛΛΑΧ» (Θεός φυλάξει) αποφεύγοντας ενδεχομένως έναν μοιραίο κίνδυνο εκείνη τη στιγμή. Η Ουμαχάν Σουγιού ήταν η ευεργέτιδα απ’ όπου πήρε το όνομά της η Κρήνη που χρονολογείται γύρω στον 17ο αιώνα μ.Χ. Στο επεισόδιο 47 https://www.youtube.com/watch?v=rS2S4R-qlgk μπορεί κανείς να ταξιδέψει στο φανταστικό παρελθόν και να αφηγηθεί μια ιστορία της αρχοντοπούλας που σώθηκε στο σημείο που χτίστηκε αυτή η κρήνη προς τιμή της σωτηρίας της.
Σήμερα, το παρόν μας είναι συγκλονιστικό γιατί μια σύγχρονη αρχοντοπούλα η Ελένη Τοπαλούδη δεν κατάφερε να σωθεί στη θάλασσα. Ο νερό είναι ο αγωγός της ζωής και της δημιουργίας αλλά και στην αρχαιότητα θεωρούνταν ο αγωγός του πάνω με τον κάτω κόσμο. Υπάρχει μία Κρήνη να μας θυμίζει πως σώθηκε η νεαρή αρχοντοπούλα Ουμαχάν τον 17ο αιώνα αλλά δυστυχώς η παρακαταθήκη που αφήνουμε για τα επόμενα χρόνια θα είναι η ανάμνηση της αδικοχαμένης Ελένης Τοπαλούδη που βρέθηκε κακοποιημένη στη θάλασσα.
Το νερό για την αρχαιότητα θεωρούνταν ένα θείο δώρο και η Κρήνη ένα σημείο όπου μπορούσε ο περαστικός να ξαποστάσει και να αναζωογονηθεί για να συνεχίσει το ταξίδι του. Η κρήνη της Πηγής Ουμαχανής είναι μία από τις πολλές κρήνες που βρίσκονται στη Ρόδο και μας θυμίζουν τον σεβασμό που είχαν οι πρόγονοί μας για το θείο δώρο του νερού αλλά και τον άνθρωπο και τη γυναίκα. «Η ΚΡΗΝΗ ΤΗΣ ΠΗΓΗΣ ΟΥΜΑΧΑΝΗΣ».. πόσο όμορφα ακούγεται και πόσο υπέροχο το συναίσθημα που αφήνει αυτό το σύντομο φίλμ. Στο άλλο άκρο, η ανάμνηση της Ελένης Τοπαλούδη μια σύγχρονη αρχοντοπούλα που χάθηκε άδικα με τόση βαρβαρότητα σε μία εποχή γεμάτη ασέβεια.
Η μνήμη της Ελένης Τοπαλούδη μας θυμίζει πόσο άδικα της φέρθηκε η κοινωνία μας. Η κοινωνία της Ρόδου τον 17ου αιώνα είχε την αγνότητα που ψάχνουμε σήμερα μέσα στη φύση και τα εγκαταλελειμμένα μνημεία, κτίρια, στο καθαρό τρεχούμενο νερό. Ο δε άδικος χαμός της Ελένης Τοπαλούδη θα μας θυμίζει πάντα την αρχοντοπούλα που δεν μπόρεσε να σωθεί γιατί ο κόσμος μας άλλαξε και έγινε δολοφονικός για τις γυναίκες και για κάθε τι που θυμίζει ευάλωτο ότι κι αν είναι αυτό.
Ελένη Ν. Καραγιάννη
