Δεν έχουμε το δικαίωμα να λέμε όχι
Παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες την αντιπαράθεση Περιφερειάρχη Ν. Αιγαίου και Δημάρχου Λέρου σχετικά με το σχέδιο της κυβέρνησης για δημιουργία νέων Κλειστού Τύπου Δομών για πρόσφυγες και μετανάστες στα νησιά μας. Πέρα από το οποιοδήποτε παιχνίδι εξουσίας, ανακύπτουν ζητήματα επί της ουσίας που θα θέλαμε να επισημάνουμε.
Κατά αρχάς, η ευαισθησία και η αλληλεγγύη δεν μπορεί να είναι a la carte. Δηλαδή αν ζητάμε από άλλους να είναι αλληλέγγυοι με εμάς, θα πρέπει να εμείς να είμαστε αλληλέγγυοι μεταξύ μας. Είναι επίσης λογικό τα δύο νησιά που πρόκειται να «φιλοξενήσουν» σύμφωνα με το σχέδιο της Κυβέρνησης 4.200 (2.000 στην Κω + 1.000 στη Λέρο + 40% ) πρόσφυγες και μετανάστες να αντιδρούν ανάλογα.
Από την άλλη πλευρά γνωρίζουμε ότι το τουριστικό «θαύμα» της Ρόδου, όπως συνηθίζουμε να λέμε, έγινε κυρίως από χρήματα και επενδύσεις που ήρθαν από Δωδεκανήσιους οικονομικούς μετανάστες οι οποίοι έφυγαν τα τελευταία ογδόντα τουλάχιστον χρόνια σε κάθε γωνιά της υφηλίου, επέστρεψαν στην πατρίδα και επένδυσαν σε αυτή τους κόπους τους. Τα παραδείγματα είναι πολλά και μπορούμε να τα δούμε δίπλα μας.
Η Ρόδος λοιπόν δεν έχει το δικαίωμα να αρνείται να υποδεχτεί ανθρώπους που ψάχνουν μια καλύτερη ζωή ή απλά ζητούν να ξεφύγουν από τα δεινά του πολέμου που δημιούργησε ή συντηρεί ο δυτικός κυρίως κόσμος. Είναι υποχρέωση μας και να σταθούμε αλληλέγγυοι με τα υπόλοιπα νησιά της Δωδεκανήσου αλλά και να δείξουμε τον ανθρωπισμό που επιβάλλει η ιστορία και η παράδοσή μας.
Ας έχουμε στο νου μας ότι όποιος ξεχνά το παρελθόν του, δεν έχει παρόν και μέλλον.
Αυγερινού Παναγιώτης
Γρηγοριάδης Δημήτρης
