ΟΙ ΑΜΑΞΟΣΤΟΙΧΙΕΣ και οι ΜΗΧΑΝΟΔΗΓΟΙ
Οι πολλοί και νοήμονες ισχυρίζονται ότι η ΠΟΛΙΤΙΚΗ είναι η κορωνίδα των επιστημών.
Είναι άποψη =γνώμη του Πλατωνα, ότι οι Ηγητορες πρέπει να γίνονται φιλόσοφοι ή οι φιλόσοφοι θα πρέπει να είναι οι Ηγητορες, άποψη που δεν ασπάζομαι απόλυτα, αλλα δεν μπορούν να ασκούν πολιτική, άνθρωποι αδαείς, αγράμματοι και αφιλοσόφητοι.
Το σκοτάδι είναι ο περιβάλλονχώρος της άγνοιας και ένας ηγήτορας με κύριο προσόν του την άγνοια, περιφέρεται μεσα στο σκοτάδι και δεν μπορει να δει όχι την μεγάλη εικόνα που εχει να διαχειριστεί, αλλα ούτε τον μικρόκοσμο της καθημερινότητας.
Ενας Ηγήτορας, είτε σε Εθνικό επίπεδο ή σε τοπικό μοιάζει με μηχανοδηγό τρένου.
Στην πολιτική σκακιέρα ένας τέτοιος μηχανοδηγός, πρέπει αναγκαστικά να επιλέξει την δικήτου αμαξοστοιχία.
Δυο είναι οι αμαξοστοιχίες, η πρώτη είναι αυτή που κινεί η ίδια η κοινωνία, που με την δική της δυναμική και τα κοινωνικά της θέλω, καθορίζει την πορεία της και η άλλη είναι αυτή, που την πορείακαθορίζει ο ΗΓΕΤΗΣ και πείθει το κοινωνικό σύνολο να γίνει συνεπιβάτης του.
Ο πολιτικός χρόνος είναι πάντα περιορισμένος και απρόβλεπτος στις εξελίξεις του, ο οποιος πρότερος σχεδιασμός ανατρέπεται εύκολα από γεγονότα απρόβλεπτα και ο Ηγετης θα πρέπει να εχει την ικανότητα ή να γίνει μηχανοδηγός της αμαξοστοιχίας που κινεί η κοινωνία ή να βάλει σε τροχιά την δική του αμαξοστοιχία.
Η εποχή μας διακρίνεται για αυτήν την έλλειψη, δεν υπαρχουν σε διεθνές, εθνικό και τοπικό επίπεδο Ηγέτες μηχανοδηγοί, ούτε για τον ένα ούτε για τον άλλο τύπο αμαξοστοιχίας.
Οι αδυναμίες τους διακρίνονται με γυμνό μάτι, αδυνατούν να δουν την μεγάλη εικόνα, αδυνατούν να εκτιμήσουν το τι συμβαίνει γύρω τους και αποδεικνύουν καθημερινά, ότι είναι όργανα ιδιοτελών συμφερόντων ή υπηρέτες άλλων συμφερόντων.
Είναι συχνή η δικαιολογία για το ότι έχουμε τους Ηγέτες που έχουμε, επιμένουν τα φερέφωνα του συστήματος, ότι η οικονομία και οι ισχυροί οικονομικοί παράγοντεςέχουν υποδουλώσει την Πολιτική και ότι ολοι οι πολιτικοί είναι φερέφωνα τους και υπηρέτες τους.
Ολοι μας λησμονούμε μια μεγάλη αλήθεια, οι ίδιοι οι πολιτική πριν από κάποια χρονια, παρασυρμένοι από την τότε νέα ιδεολογία του Νεοφιλελευθερισμού, σχολή Φρίντμαν, διαμόρφωσαν τους κανόνες και το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικου Συστήματος.
Καμια Αγορά, κανένας ισχυρός οικονομικός παράγοντας, δεν μπορει να παίζει στις πλάτες των πολιτων, χωρις το σημερινό ευνοϊκό θεσμικό πλαίσιο για αυτούς.
Η επίλυση του προβλήματος είναι στα χέρια των πολιτικών και της πολιτικης, αυτοί εχουν τηνευθύνηαλλαγής των κανόνων λειτουργίαςτης μακροοικονομίας και μικροοικονομίας.
Όπως τότε οι λεγόμενοι Σοσιαλδημοκράτες πολιτικοί είδαν το φως το αληθινό (στραβάρα τους ) και παραδώσαν στα χέρια των οικονομικών αρπακτικών τις τύχες των πολιτων, έτσι και σήμερα οφείλουν οι απόγονοι τους, να εξαλείψουν τις αμαρτίες των προγόνων τους.
Δυστυχώς, μικρογραφία της Διεθνούς και Εθνικής τραγωδίας είναι και οι τοπικές μας συνθήκες, συμπιεσμένες οι τοπικές Ηγεσιες, κάτω από το βάρος των θεσμικών πλαισίων που έχουν δημιουργηθεί, δεν μπορούν να είναι αυτό που θέλει και επιζητεί η Κοινωνια και ισως και αυτό που θα ήθελαν οι ίδιοι.
Δεν επέλεξαν ούτε την πρώτη ούτε την δεύτερη αμαξοστοιχία, έγιναν εκόντες άκοντες οδηγοί της αμαξοστοιχίας που τους καθόρισε η πολιτική ηγεσία της χώρας.
Λειτουργούν στα πλαίσια και τους κανόνες που καθορίζει η Αθήνα, οικονομικά και πολιτικά εξαρτώμενοι από τους άρχοντες των Αθηνών και υποτακτικοί στα κελεύσματα τους.
Μια στάση και μια πολιτική λειτουργία που αντιστρατεύεται τα συμφέροντα του τόπου και των πολιτων της, δεν αποτελούν καμία δικαιολογίακαι για κανένα, κάποιες παρεμβάσεις αποκατάστασης ζημιών από φυσικές καταστροφές.
Όπως επίσης δεν αποτελεί δικαιολογία το ηλίθιο υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο αρμοδιοτήτων μεταξύ του Α και Β βαθμού ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ.
Η σύγχυση, οι λαθεμένες ερμηνείες, νόμων και εγκυκλίων δεν ταιριαζουν σε Ηγέτες νοήμονες και ανθρώπους που δεσμεύτηκαν να υπηρετήσουν τον Λαό και τον τόπο, οφείλουν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να θέσουν στο περιθώριο τις όποιες διαφορετικές εκτιμήσεις.
Η πολιτική πορεία του καθενός μετριέται στο αύριο, με το αποτύπωμα που αφήνει ο καθένας, ο Λαος και ο χρόνος είναι ο ποιο αδέκαστος κριτής, αναγκαία και ωφέλιμη η καθημερινότητα και τα μερεμέτια, αυτό που εχει ανάγκη ο τόπος είναι καθορισμός της πορείας του τόπου για το αύριο που δυστυχώς δεν είναι ευοίωνο.
Παρασκευας Γιάννης
Ρόδος6/7/25
