Φώτης Λουλουδάκης: Οι αδίστακτοι πωλητές του εθνικού μας πλούτου απορρίπτουν κάθε ουσιαστική πρόταση και προχωρούν στο ξεπούλημα τou

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΘΕΜΑ: Ιδιωτικοποίηση Αερολιμένων
-Ευχαριστούμε θερμά για την πρόσκληση και θεωρούμε ότι τέτοιες πρωτοβουλίες είναι αναγκαίες και συνάδουν απόλυτα με το πνεύμα αφύπνισης του κόσμου εν σχέση με τη διατήρηση των δημοσίων υποδομών.  
-Τη δεκαετία του 60 η US Steel απέκτησε με αποικιοκρατική σύμβαση όλα τα κοιτάσματα σιδήρου στο los Carahas του Αμαζονίου. Διέθετε ανεξάρτητα δίκτυα μεταφορών που υπάγονταν σχεδόν σε φορολογική ατέλεια ενώ οι εργαζόμενοι  -ντόπιοι- αμείβονταν με μισθούς πείνας. Τεράστιοι πληθυσμοί οδηγήθηκαν έτσι στην εξαθλίωση ενώ η εταιρεία και οι μέτοχοι της έγιναν ένα από τα πλουσιότερα Trust του κόσμου. Δικαιολογία της ευτελούς παραχώρησης , όπως πάντα, η έλλειψη επαρκών κεφαλαίων επένδυσης. Αυτή ήταν μια από τις εκατοντάδες παραχωρήσεις που θα «έσωζαν» τη Βραζιλιάνικη οικονομία. Η Βραζιλία δεν σώθηκε τότε. Αντίθετα καταστράφηκε οικονομικά και ο λαός της οδηγήθηκε σε εκτεταμένη φτωχοποίηση ( φαβέλες κ.α.). Τα ίδια έγιναν και στην Βενεζουέλα(στον περίφημο λόφο Μπολιβάρ) και αλλού. Στην Βολιβία είχαν παραχωρηθεί, ελλείψει λέει κεφαλαίων, τεράστια κοιτάσματα κασσιτέρου σε μια εταιρία (Int. Mining Processing Co), που με δηλωμένο κεφάλαιο 5.000 δολαρίων κέρδισε μέσα σε λίγα χρόνια 900.000.000 δολάρια ενώ οι κάτοικοι της περιοχής εξαθλιώθηκαν αφού δούλευαν κυριολεκτικά για ένα κομμάτι ψωμί, ενώ η Χώρα στο τέλος βγήκε ακόμα πιο χρεωμένη…τι σύμπτωση;  Ας αναρωτηθούμε για το αν η εκτεταμένη απαξίωση του Εθνικού Πλούτου  (ΔΕΗ, παραλίες, λιμάνια) με την ψεύτικη δικαιολογία της ανικανότητας του Ελληνικού Λαού να τις αξιοποιήσει, εξυπηρετεί πραγματικά τα συμφέροντα της Χώρας και του Τόπου;  Η απάντηση από ιστορική και οικονομική άποψη είναι ΌΧΙ. Το πείραμα αυτό εφαρμόστηκε αποτυχημένα σε πολλές περιοχές του πλανήτη και το μόνο που έδωσε στην κοινωνία  των Χωρών αυτών ήταν εξαθλίωση, φτώχεια, τζόγος, ναρκωτικά, πορνεία και βία.
    Στα πλαίσια της νομιμοφροσύνης των οραματιστών της νέας αποικιοκρατίας σε αυτές τις κλασικές, θα έλεγε κανείς, μεθόδους υποδούλωσης, των λαών οι σημερινοί διαχειριστές του εθνικού πλούτου διακηρύσσουν  επιθετικά την ανάγκη εκχώρησης κάθε είδους πολύτιμης υποδομής σε ξένα χέρια. Δικαιολογία τους, πάντοτε, οι μεγάλες επενδύσεις. Το ερώτημα είναι: Τι είδους μεγάλη επένδυση είναι αυτή στην οποία το κεφάλαιο αγοράς και το επενδυόμενο κεφάλαιο είναι πολύ μικρότερο από τα άμεσα οικειοποιούμενα έσοδα των υποδομών αυτών; Τι είδους επένδυση είναι αυτή που δεν εκσυγχρονίζει παρά ελάχιστα την υποδομή που ούτως ή άλλως αποκτάται σχεδόν τζάμπα; Προκειμένου να δικαιολογήσουν τους ισχυρισμούς τους οι αδίστακτοι πωλητές του εθνικού μας πλούτου απορρίπτουν ψυχρά κάθε ουσιαστική πρόταση χρηματοδότησης που θα οδηγήσει στις αναγκαίες βελτιώσεις των υποδομών των αεροδρομίων. Η ΟΣΥΠΑ και ο τοπικός σύλλογος έχουν προβεί σε πολλές δράσεις διαμαρτυρίας και ενημέρωσης προκειμένου να εμποδιστεί το φαινόμενο του εκφυλισμού των αερολιμένων. Φαινόμενο το οποίο υπηρετείται και υπηρετεί συμφέροντα που αποσκοπούν στην παραχώρηση τους. Η δεινή κατάσταση των αεροδρομίων που έχει προέλθει από τη δεκαετή συνεχόμενη υποβάθμιση τους λόγω της κυβερνητικής απαξίωσης της ΥΠΑ, υποχρεούμαστε να φέρουμε εις επίγνωση των πολιτών τα εξής:
      -   Τα προβλήματα των αεροδρομίων οφείλονται στο ότι εδώ και πολλά χρόνια οι         κυβερνήσεις είτε δεν αξιοποιούν προτάσεις και προγράμματα βελτίωσης είτε δεν μπαίνουν
καν στον κόπο να διερευνήσουν τον τρόπο με τον οποίο θα  επιτευχθεί μια υγιής και  αειφόρος ανάδειξη αυτών.
-    Οι εργαζόμενοι με διαρκείς παρεμβάσεις επισημαίνουν και καταδεικνύουν τρόπους μέσα από τους οποίους μπορούν να επιτευχθούν τα ως άνω.
-    Οι εργαζόμενοι, αν και από το 2010 και εντεύθεν έχουν λιγοστέψει επικίνδυνα, υπερβάλλουν πολλές φορές εαυτούς προκειμένου να καλύψουν παραλείψεις της κρατικής αμεριμνησίας, και να προλάβουν έκρυθμες καταστάσεις που μπορεί να εμφανιστούν λόγω της γενικότερης υποβάθμισης της υπηρεσίας.  
-    Επαγγελματικοί φορείς του Τουρισμού όπως ο ΣΕΤΕ και ο Σύνδεσμος Αντιπροσώπων Αεροπορικών Εταιρειών αναζήτησαν ενημέρωση από την ομοσπονδία την οποία και έλαβαν ενώ οι κρατικοί αρμόδιοι, όπως βεβαιώνει η ΟΣΥΠΑ σε κεντρικό επίπεδο, κώφευσαν πλήρως στην κραυγή των εργαζομένων για την επικίνδυνη επιδείνωση της κατάστασης των αεροδρομίων και της αεροναυτιλίας.
-    Δεν είναι οι εργαζόμενοι αυτοί που δεν θέλουν να βάλουν πλάτη στην αναβάθμιση της ΥΠΑ και εν γένει των παρεχομένων υπηρεσιών, απόδειξη δε αυτού είναι και η ματαίωση της προγραμματισθείσας απεργίας της 30/6/2014 και 01/07/2014, προκειμένου να μην ταλαιπωρηθεί το επιβατικό κοινό.
-    Επίσης το ότι οι εργαζόμενοι ξεπερνούν πολλές φορές το κανονικό τους ωράριο και «ξεχνούν» τα δικαιώματα τους προκειμένου να εξυπηρετήσουν το κοινό, κάνοντας δηλαδή ατομικές θυσίες, δείχνει ότι το πρόβλημα δεν είμαστε εμείς όπως πολλοί θα ήθελαν να πιστέψει ο λαός εκείνοι που επίτηδες υποβιβάζουν τις υποδομές που ο ίδιος ο λαός έχτισε. Αυτό το κάνουν κάποιοι άλλοι που προεκλογικά φώναζαν πως δεν θα τις αγγίξουν. Αυτός ο υποβιβασμός γίνεται εσκεμμένα προκειμένου να τις πουλήσουν σε εξευτελιστική τιμή σε λίγους γνωστούς -  άγνωστους οικονομικούς ολιγάρχες.
-    Εδώ και πολλά χρόνια η Υπηρεσία αποψιλώνεται συστηματικά από το στελεχιακό της δυναμικό, χάνοντας έτσι υπαλλήλους με βαθιά κατάρτιση και τεχνογνωσία στον αεροπορικό χώρο. Άραγε σκοπός είναι η πλήρης ερήμωση των αεροδρομίων από πλευράς καταρτισμένου προσωπικού προκειμένου αυτό να χρησιμοποιηθεί ως δικαιολογία για την ενδεχόμενη παραχώρηση των αεροδρομίων σε ιδιώτες;
-     Όσον αφορά τον εκσυγχρονισμό και την αναβάθμιση των αεροδρομίων υπάρχουν προγράμματα και προτάσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην βεβαία αναβάθμιση των υπηρεσιών και της επιβατικής κίνησης και άρα της κερδοφορίας. Χωρίς εδώ να υπολογίζονται τα τεράστια οφέλη από την αύξηση του Τουρισμού.

Καλούμε κατά πρώτον τις διοικήσεις του Υπουργείου Μεταφορών και της ΥΠΑ να αναλογιστούν με ειλικρίνεια για το που οδηγούνται τα πράγματα με αυτή την απαξίωση. Καλούμε επίσης τον κόσμο να σκεφτεί και να πιέσει τους πολιτικούς για να σωθεί ό,τι μπορεί να περισωθεί έστω και τώρα.  

 
 

Πρόεδρος του Τοπικού Συλλόγου Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας                                                                           
Φώτης Λουλουδάκης