Ρόδος, μια πόλη γένους θηλυκού.
Η πόλη ουσιαστικό γένους θηλυκού. Η Ρόδος η πόλη μου η πόλη μας. Όταν όμως αναφερόμαστε στη Ρόδο αναφερόμαστε και σε ολόκληρο το νησί και στους κατοίκους της.
Τα τελευταία χρόνια ζούμε μια πραγματικότητα πέρα από τα συνηθισμένα. Βιώνουμε στη πόλη μας αυτά που θα βίωνε μια κακοποιημένη γυναίκα αν η πόλη μας ήταν γυναίκα γιατί γένους θηλυκού είναι σίγουρα.
Ίσως και αυτό να είναι το μεγαλύτερο αμάρτημά της. Η πατρίδα, η πόλη είναι αυτή μας γέννησε, μας ανέθρεψε και μας ¨ανέχεται¨. Αναλόγως λοιπόν με το ποια είναι η ιδιότητά μας όλων αυτών δηλαδή που ζούμε στην πόλη μας. Γινόμαστε θύτες ή θύματα. Γινόμαστε κακοποιοί ή κακοποιημένοι, επαναστάτες ή παρατηρητές ή τίποτα από τα παραπάνω απλά προσευχόμαστε.
Τα συναισθήματά μας είναι πάντα ανάμεικτα γιατί γινόμαστε κοινωνοί των ίδιων μας των έργων. Διαμαρτυρόμαστε για τις διοικήσεις αλλά εμείς οι ίδιοι ψηφίζουμε τις διοικήσεις που μας κυβερνάνε άρα οι διοικήσεις είμαστε εμείς. Διαμαρτυρόμαστε για την κατάσταση στους δρόμους αλλά εμείς οι ίδιοι όταν πιάνουμε το τιμόνι ξεχνάμε ότι δεν μας άρεσε η οδική συμπεριφορά κάποιου όταν είμαστε πεζοί. Δεν μας αρέσει η παραλία με τις ξαπλώστρες τύπου κασόνια/παλέτες αλλά πάμε και καθόμαστε για το ποτό μας στην παραλία για μία σέλφι και πολλά άλλα. Μας άρεσε που είδαμε τη φώκια και την ονομάσαμε Ιούλιο όταν πήγε στην αμμουδιά να προφυλαχτεί από το κυνήγι αλλά την είδαμε να προσπαθεί να ξεφύγει από τα πυροτεχνήματα μπλεγμένη με τραπεζάκια ανάμεσα στις γλάστρες και τις ξαπλώστρες πολυτελείας φτιαγμένες από ανακυκλωμένες παλέτες δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς..
Μας αρέσει να αναδεικνύουμε τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς αλλά αφήνουμε μεγαθήρια να ξεπετάγονται δεξιά και αριστερά τύπου «επένδυσης» που μας κρύβουν και τα σύννεφα δεν αντιδράμε. Δεν μας αρέσει να μας λένε απολίτιστους αλλά πληρώνουμε όσο όσο και περιμένουμε σε ουρές για να πιούμε ποτό κοντά στις πιο κακόγουστες κατασκευές τύπου Lego κλπ.
Μαχόμαστε για τα δικαιώματα των αμάχων αλλά γίναμε άμαχοι στην πόλη μας και ανυπεράσπιστοι πολίτες αφού σε λίγο θα μας φυγαδεύουν με πλοία για να γλιτώσουμε από λεηλασίες, φωτιές, καταπατήσεις, αρπακτές που συμβαίνουν καθημερινά γύρω μας.
Μας εγκατέλειψε το νερό, μη μας εγκαταλείψει και ο Θεός στο τέλος με τόση αμαρτία και ασέβεια στον τόπο που μας γέννησε και μας ζει.
Έτσι η Ρόδος μας, μια πόλη γένους θηλυκού σαν μια γυναίκα ανυπεράσπιστη που κακοποιείται καθημερινά από τους ίδιους τους πολίτες της και όσους κερδοσκοπούν από την υπεραξία της. Μια πόλη μια γυναίκα που δέχθηκε χτυπήματα πολλά. Κι η εικόνα της είναι αυτή ακριβώς μιας άτυχης και ταλαιπωρημένης που πέρασε σαν από τα σαράντα κύματα κι ακόμα προσπαθεί να δείξει στους επισκέπτες της την ξεπεσμένη της αριστοκρατική καταγωγή της. Ποιος θα τη βγάλει από αυτό το τέλμα;
Ελένη Ν. Καραγιάννη
Απόφ.Τμ.Μεσογ.Σπουδών ΠΑ
Msc Προηγμένα Συστήματα Διοίκησης ΠΑΔΑ
