Ένα σύγχρονο Επιχειρείν - Του Θάνου Ζέλκα

ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ-Την ώρα που στην Ελλάδα επιμένουμε να μένουμε προσκολλημένοι στις κλασικές και πλέον ξεπερασμένες μεθόδους επιχειρείν, κάπου αλλού κάποιοι άλλοι, συνήθως νεότεροι από την εικόνα του μεσήλικα επιχειρηματία που έχουμε συνηθίσει, καταφέρνουν να ταρακουνήσουν την παγκόσμια οικονομία με τις ιδέες τους.

Σκεφθείτε έναν Έλληνα τραπεζίτη σε ραντεβού με φιλόδοξο νέο που ζητά χρηματοδότηση για να φτιάξει ένα παιχνίδι για κινητά τηλέφωνα, το οποίο έχει ως σενάριο μια σφεντόνα από την οποία ο χρήστης εκσφενδονίζει ζωντανά πουλιά σημαδεύοντας πράσινα γουρούνια και τα σπίτια τους. Το πιθανότερο είναι πως το ραντεβού δεν θα διαρκούσε πάνω από 5 λεπτά και πως ο τραπεζίτης θα έλεγε τα γνωστά κλισέ περί της επιχειρηματικότητας και του ρίσκου και τις λοιπές οικονομοτεχνικές ορολογίες για να ξεφορτωθεί άρον άρον τον αυθάδη νέο που του ζητάει τόσα λεφτά για να φτιάξει μια «ηλεκτρονική αηδία».

Σε κάποια άλλη χώρα όμως αυτό το ραντεβού είχε διαφορετική κατάληξη. Ο νέος πήρε τη χρηματοδότηση και το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία του παιχνιδιού «Angry Birds». Το παιχνίδι όχι απλά έβγαλε τα λεφτά του αλλά παράλληλα πέρασε στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο ενώ τα εμπορικά είδη που βγήκαν με τη φίρμα της εταιρείας πούλησαν σε όλο τον κόσμο.

Κι αυτό δεν είναι παρά ένα μικρό παράδειγμα επιχειρηματικής επιτυχίας από τα χιλιάδες που μπορεί να βρει κάποιος στο διαδίκτυο. Πίσω από πολλά απ’ αυτά κρύβονται Έλληνες, είτε κάτοικοι της χώρας είτε ομογενείς, που κατάλαβαν από νωρίς τη δύναμη των νέων τεχνολογιών και επένδυσαν με μέθοδο και στρατηγική.

Δυστυχώς στην ενδοχώρα επικρατεί ακόμα μια νοοτροπία κρατικοδίαιτου επιχειρείν και μια οικονομία που περιστρέφεται γύρω από τις τράπεζες. Να είναι καλά οι τράπεζες να δανείζουν στις μεγάλες εταιρείες, για να μπορούν να απασχολούν προσωπικό και να παίρνουν όλα τα κρατικά έργα, ώστε να μπορούν να ανατροφοδοτούν το παλαιολιθικό πολιτικό μας σύστημα.

Υπάρχει όμως και μια άλλη οδός που αρνούμαστε να την ακολουθήσουμε. Να δίναμε στα Πανεπιστήμια μας την κατασκευή της μηχανογράφησης της χώρας και τον εκσυγχρονισμό όλων των κρατικών συστημάτων. Αυτό θα είχε πολλαπλά οφέλη. Από τη μια τα Πανεπιστήμια θα έκαναν μια πάρα πολύ σοβαρή και τεκμηριωμένη πλατφόρμα, απασχολώντας χιλιάδες φοιτητές χωρίς να ψάχνουν χρηματοδότηση. Από την άλλη το κράτος θα έκανε τη δουλειά του χωρίς να αναλώνεται σε διαγωνισμούς  και ενστάσεις και μάλιστα με πολύ μικρότερο κόστος από τη σπατάλη που γίνεται σήμερα.

Αναφέρομαι στη μηχανογράφηση γιατί όλα τα κακά του κράτους μας προκύπτουν από την έλλειψη ή από τη δυσλειτουργία της. Ακόμα και σήμερα δεν μπορεί κανείς να μας πει με ακρίβεια πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, πόσοι είναι συνταξιούχοι, πόσοι είναι εν ζωή, τι εισπράττει το κράτος κάθε λεπτό που περνάει, κατά πόσο τηρούνται τα χρονοδιαγράμματα και ο προϋπολογισμός. Πράγματα που στα εξελιγμένα κράτη θεωρούνται αυτονόητα.

Εφόσον λυθεί το πρόβλημα της μηχανογράφησης και ο πολίτης έχοντας μια κάρτα μπορεί να έχει πρόσβαση σε όλες τις κρατικές υπηρεσίες, τότε μπορούν να απλουστευθούν και οι διαδικασίες για το επιχειρείν. Θα μπορεί ο οποιοσδήποτε να ανοίξει μια επιχείρηση καταθέτοντας ηλεκτρονικά τα χαρτιά του και να τακτοποιεί όλες τις υποθέσεις του διαμέσου του διαδικτύου. Έτσι θα έχει περισσότερο χρόνο να ασχοληθεί σοβαρά με την επιχείρησή του.

Φυσικά για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει να εξελιχθεί το εκπαιδευτικό μας σύστημα, το οποίο θα είναι περισσότερο επικεντρωμένο στη γνώση και όχι αποκλειστικά στη βαθμοθηρία με τη σημερινή της μορφή. Η χώρα για να πάρει μπροστά χρειάζεται τη φαντασία και τις ιδέες των νέων ανθρώπων και την όρεξη που έχουν στα πρώτα τους βήματα. Με το να τους απογοητεύουμε συνεχώς και να τους διώχνουμε έμμεσα από τη χώρα το μόνο που θα κατορθώσουμε είναι να μείνουμε μια χώρα γερόντων που θα αναπολεί τις αρχαίες της δόξες και θα φαντάζεται πως της άξιζε κάτι καλύτερο απ’ αυτό που έχει τώρα.


--

Απο τη στήλη "ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ" στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής