(Ο σκυλάκος της φωτογραφίας λέγεται Robbie! Ο φωτογράφος τον βρήκε στη Β. Κάρπαθο ετοιμοθάνατο, λέγεται Will Salkeld και ζητά οικονομική στήριξη για να πάρει το σκύλο στην πατρίδα του, την Αυστραλία. Σε αυτό τον σύνδεσμο θα βρείτε περισσότερες πληροφορίες: https:www.gofundme.com/robbierecovery)Όπως κι αν πιάσεις την υπόθεση των ζώων δύσκολα θα βγάλεις άκρη! Ίσως καταφέρεις να χαϊδέψεις το υποσυνείδητο αρκετών ανθρώπων που δηλώνουν φιλόζωοι, ίσως πάλι βρεθούν μερικοί που αντιδράσουν, με πρώτο οδηγό τα στερεότυπα και τη θεολογική άποψη, που θέλει τα ζώα να έχουν θνητή ψυχή και να υπάρχουν μόνο και μόνο για να εξυπηρετούν τις ανάγκες των δίποδων με νοημοσύνη! Κάπου εδώ ταιριάζει το απόφθεγμα του Αμερικανού λογοτέχνη Μάρκ Τουαίην: “Το γεγονός πως ο άνθρωπος γνωρίζει το καλό και το κακό, αποδεικνύει την ανωτερότητα της σκέψης του σε σχέση με τα ζώα. Το γεγονός πως παρ’ όλα αυτά, κάνει το κακό, αποδεικνύει την ηθική κατωτερότητα σε σχέση με τα ζώα.”
Το καλοκαίρι που μας πέρασε στην Κάρπαθο είχαμε δυο περιπτώσεις φρικτής θανάτωσης σκύλων και μια σταθερή ομερτά, ένας φόβος για την αποκάλυψη των ενόχων, που κρατά μέχρι σήμερα τις αρχές μακριά από την όποια πιθανότητα εξυχνίασης.
Τα φονικά των σκύλων ήταν άραγε πράξεις εκδίκησης; Απαντήσεις δεν υπάρχουν και σχεδόν όλοι θέλουν να τα κρύψουν, να τα ξεχάσουν. Κι όμως, μόλις πριν λίγες ημέρες τουρίστας φωτογράφησε έναν σκυλάκο σκελετωμένο και δεμένο με μια χοντρή αλυσίδα! Στην συνέχεια τον έλυσε και τον φρόντισε! Κι όλα αυτά κάποιοι λένε ότι πρέπει να τα κρύβουμε γιατί εκτιμούν ότι η δημοσιότητα κάνει κακό!
Τα ζωάκια μοιάζουν καταδικασμένα, από την άλλη πλευρά ας μη λησμονούμε τις ευθύνες της τοπικής αυτοδιοίκησης, του Δήμου, που στην περίπτωση των αδέσποτων είναι τεράστιες και ξεκινούν από την ευαισθητοποίηση και την αλλαγή νοοτροπίας.
Η αφορμή για να ξεδιπλώσουμε το ευαίσθητο θέμα της ηθικής και εντέλει της ανθρώπινης κουλτούρας και της συμπεριφοράς απέναντι στα ζώα, βγαίνει μπροστά από μια ομάδα τουριστών, που ταξιδεύουν συχνά στην Κάρπαθο και φέρνουν στην επιφάνεια το θέμα τις κακοποίησης δεσποζόμενων και αδέσποτων ζώων.
Με καταγωγή κυρίως από την κεντρική και Βόρεια Ευρώπη, οι σχεδόν μόνιμοι επισκέπτες της Καρπάθου απευθύνουν έκκληση προς τον Δήμαρχο Ηλία Λάμπρο, γράφουν ανοιχτή επιστολή με τον βαρύ τίτλο “Stop animal suffering on Karpathos” δηλαδή “Σταματήστε την κακοποίηση των ζώων στην Κάρπαθο» και μέσα σε μια βδομάδα ξεπέρασαν τις 1.000 υπογραφές!
Ζητούν από τον κ. Ηλία Λάμπρο να πάρει θέση και να καταδικάσει ανοιχτά τη βια στα ζώα και κάνουν έκκληση για χρηματοδοτική στήριξη και φροντίδα με προγράμματα στείρωσης.
Στο αντίποδα δείχνουν την πιθανή δυσφήμιση του νησιού από θλιβερές εικόνες που κάθε τόσο κατακλύζουν τα κοινωνικά δίκτυα.
Ο Δήμαρχος του νησιού δηλώνει πρόθυμος να βοηθήσει αφού πρώτα οργανωθεί σε επίσημη δομή (σωματείο) η παρέα τους. Από την άλλη ο υπεύθυνος για το θέμα από πλευράς του Δήμου, γεωπόνος κ. Γιάννης Λαχανάς, χαμηλώνει τους τόνους και παρουσιάζει διαφορετική εικόνα για τα αδέσποτα:
«Πρόκειται για 200 γάτες και περίπου 20 σκυλάκια, το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στην πρωτεύουσα του νησιού, στα Πηγάδια και ο Δήμος μόλις ξεκινήσει να τρέχει το πρόγραμμα θα προχωρήσει στον σχηματισμό της πενταμελούς επιτροπής που ορίζει ο νόμος.
Για το 2017 έχει ήδη μπεί στον προυπολογισμό κονδύλι ύψους περίπου 20,000 ευρώ για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς, θα γίνει λοιπόν ανοικτός διαγωνισμός και θα βρεθεί κτηνίατρος ή κάποιος εργολάβος, που θα αναλάβει εμβολιασμούς, στειρώσεις και τα τσιπάρισμα των ζώων, αφού το προσωπικό του Δήμου δεν έχει τέτοια δυνατότητα (δεν υπάρχει κτηνίατρος στον Δήμο).
Στην συνέχεια τα ζώα θα επιστρέψουν στο περιβάλλον και στο τσιπ θα αναφέρεται ο ιδιοκτήτης, δηλαδή «Δήμος Καρπάθου».
Δεν υπάρχει κανένας στόχος να δημιουργήσουμε μόνιμο κλειστό χώρο.
Θα ακολουθήσουμε τον νόμο. Τα αδέσποτα δεν τα φυλακίζεις.
Ο Νόμος είναι ξεκάθαρος. Όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι τα ζώα δεν θα τα εξαφανίσουμε, δεν θα τα κρύψουμε. Τα ζώα μπορούν να υιοθετηθούν και όσα δεν υιοθετηθούν θα επιστρέψουν εμβολιασμένα, στειρωμένα, αποπαρασιτωμένα και τσιπαρισμένα στην περιοχή που βρέθηκαν.
Δεν έχουμε στόχο να φτιάξουμε μια μάντρα με ζώα συντροφιάς.»
Εύλογα τα ερωτήματα:
έπρεπε να κάνουν «θόρυβο» φιλόζωοι τουρίστες και να σηκώσουν ψηλά το θέμα για να εφαρμοστεί ο Νόμος 4039/12;
Άραγε πως γνωρίζουν τον αριθμό των αδέσποτων ζώων όταν δεν έχουν κάνει τόσα χρόνια τίποτε για αυτά;
Γιατί μέχρι σήμερα δεν έδειξαν την ίδια ευαισθησία στους φιλόζωους και ειδικά στο Γερμανό που για 17 χρόνια στειρώνει και φροντίζει τα ζώα της Καρπάθου; Ο Άλφ σε πρόσφατη συνέντευξη του, μας είπε ότι μέχρι σήμερα δεν τον έχει προσεγγίσει, με οικονομική βοήθεια, κάποιος από τον Δήμο του νησιού! Αξίζει να αναφέρουμε ότι μόνο για το 2015 οι εθελοντές της Καρπάθου έκαναν 400 στειρώσεις σε γάτες και 100 σε σκυλιά! (Αρκετά από αυτά είχαν ιδιοκτήτη).
Για το θέμα των αδέσποτων ζώων της Καρπάθου αναζητήσαμε μια Καρπαθιά ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένη στο θέμα των αδέσποτων ζώων!
Η Άννα Κατωγυρίτη με πείρα και σπουδές πάνω στο συγκεκριμένο το γνωστικό αντικείμενο ασχολείται με τα αδέσποτα της Καρπάθου 20 χρόνια, σήμερα απευθύνει ανοικτή πρόσκληση προς το Δήμο του νησιού, θέλει να προσφέρει δωρεάν τις γνώσεις και την εμπειρία της ώστε να βρεθεί μια λύση.
Μιλήσαμε μαζί της και τις παρουσιάσαμε τα δεδομένα από πλευράς του Δήμου Καρπάθου, ωστόσο εκείνη έχει διαφορετική άποψη:
«Θα ήθελα να ρωτήσω πως προκύπτουν οι αριθμοί για τα αδέσποτα. Έγινε κάποια επίσημη καταμέτρηση;
Κατ’αρχήν θα ήθελα να αναφέρω πως καμμία ομάδα από τον Δήμο δεν προσέγγισε ποτέ την φιλοζωική Καρπάθου (παρ’όλο που ο νόμος αναφέρει πως ο κάθε δήμος πρέπει ή να λαμβάνει μέτρα ο ίδιος για την μέριμνα των αδέσποτων ή να συνργάζεται με τοπικές φιλοζωικές. Τίποτα από τα δύο δεν έγινε από κανέναν δήμο όλα αυτά τα χρόνια).
Κατά συνέπεια πιστεύω πως οι τοπικές αρχές δεν γνωρίζουν σε βάθος το πρόβλημα που υπάρχει με τα αδέσποτα. Από ότι με ενημέρωσε μόλις σήμερα ο Αλφ, μόνο αυτόν το μήνα οι εθελοντές της φιλοζωικής (στο μεγαλύτερο ποσοστό τους όλοι ξένοι), μάζεψαν 30 σκυλιά- εκ των οποίων τα περισσότερα παρατημένα κουταβάκια σε κάδους. Αυτός ο αριθμός ήταν μόνο για αυτό το μήνα. Το καλοκαίρι που ήμουν Κάρπαθο επικρατούσε παρόμοια κατάσταση.
Τι σημαίνει, λοιπόν, αυτό; πως ο λόγος που δεν υπάρχουν εκατοντάδες αδέσποτα σκυλιά στο νησί είναι διοτί γίνονται εκτεταμένες προσπάθειες από την φιλοζωική ώστε να στέλνονται τα αδέσποτα σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όπου υπάρχουν άνθρωποι που τα θέλουν. Τα έξοδα τα αναλαμβάνει η Φιλοζωική Καρπάθου, καθώς και οι μελλοντικοί ιδιοκτήτες των σκύλων. Δεν έχουμε λάβει ΠΟΤΕ καμμία βοήθεια από τον δήμο. Και το τονίζω αυτό. Όλα τα σκυλιά που βρίσκουμε τα στέλνουμε εκτός Ελλάδας.
Οπότε ναι, πιθανόν ο αριθμός των αδέσποτων σκύλων να είναι 20 (και πάλι θα ήθελα να ξέρω ποιος έκανε την καταμέτρηση), όμως τα σκυλιά που έχει στείλει στο εξωτερικό η φιλοζωική είναι εκατοντάδες, και με μεγάλη λύπη μου το λέω πως ο Δήμος έπρεπε να συνεργάζεται μαζί μας και κάτι τέτοιο δεν έχει γινει.
Όσο για τις γάτες, μόλις τον περασμένο μήνα είχα οργανώσει την επίσκεψη ενός κτηνιάτρου από το Εδιμβούργο. Ο Δρ. Σέιμορ στείρωσε 70 γάτες σε μία εβδομάδα, στην κλινική της Φιλοζωικής Καρπάθου.
Συνολικά τα τελευταία 2 χρόνια οι εθελοντές κτηνίατροι που έχουν επισκεφθεί την φιλοζωική (από διάφορα μέρη του κόσμου) έχουν στειρώσει τουλάχιστον 510 ζώα.
Αυτό δεν συμπεριλαμβάνει όλα τα αδέσποτα που ακόμα δεν έχουν στειρωθεί, ή αυτά που δημιουργούνται μιας και οι γάτες γεννάνε κατά μέσο όρο 4-5 γατάκια δύο φορές το χρόνο. Οπότε, το πρόβλημα με τις αδέσποτες γάτες είναι πολύ μεγάλο.»
Η Άννα Κατωγυρίτη πιστεύει ότι τα τελευταία 20 χρόνια υπάρχει μεγάλη βελτίωση όσον αφορά την ευαισθητοποίηση των πολιτών της Καρπάθου και ιδιαίτερα των νέων. Και κατά τη γνώμη της αυτό από μόνο του δίνει ελπίδα.
Και συνεχίζει το σκεπτικό της:
«Υπάρχει ακόμα ένα σημαντικό ποσοστό Καρπαθίων των οποίων η νοοτροπία δεν ταιριάζει με την ηθική των ημερών μας. Τι σημαίνει αυτό; πως ίσως το 1950 να θεωρείτο φυσιολογικό να πετάει κανείς κουταβάκια και γατάκια σε κάδους σκουπιδιών- και καταλαβαίνω πως πολλοί δεν γνώριζαν καλύτερες μεθόδους- ωστόσο το 2016 τέτοιες πράξεις θεωρούνται απαράδεκτες και οι καινούργιοι νόμοι της χώρας εκφράζουν ακριβώς αυτό: πως τέτοιες πράξεις δεν είναι ούτε ηθικές ούτε νόμιμες.
Σε όλες τις ανεπτυγμένες χώρες οι νόμοι αυτοί εφαρμόζονται, και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στα μέτρα που έχουν λάβει δήμοι και κυβερνήσεις. Οι τουρίστες, λοιπόν, έχοντας συνηθίσει να ζουν σε μία οργανωμένη κοινωνία όπου τα αδέσποτα φροντίζονται, όταν έρχονται στην Κάρπαθο απογοητεύονται. Βλέπουν σκυλιά δεμένα σε δέντρα μέσα στη ζέστη, υποσιστισμένα και ταλαιπωρημένα. Το καλοκαίρι βρήκαν και σκυλιά κρεμασμένα και οι φωτογραφίες έκαναν τον γύρω του κόσμου. Ο ένοχος κυκλοφορεί ακόμα ελεύθερος στην Κάρπαθο. Προσωπικά, δεν εστιάζομαι στον τουρισμό- με ενδιαφέρει η φροντίδα των ζώων.
Ωστόσο, το αναφέρω αυτό διότι ξέρω πως πολλοί στην Κάρπαθο ζουν από τον τουρισμό και τέτοιες απάνθρωπες συμπεριφορές αποτρέπουν τους τουρίστες από το να ξανα έρθουν στο νησί μας... και το χειρότερο; Ντροπιάζουν όλους τους Καρπάθιους.»
Κατά τη γνώμη της το ζήτημα των αδέσποτων ζώων είναι πολυδιάστατο.
Δεν αφορά μόνο στην Κάρπαθο, αλλά όλη την Ελλάδα. Σαν πρώτο βήμα προτείνει μια καμπάνια ενημέρωσης των πολιτών και εκπαιδευτικά σεμινάρια από ειδικούς επιστήμονες. Και μάλιστα η ίδια προσφέρεται να βοηθήσει τον Δήμο και τονίζει την λέξη αφιλοκερδώς!
Όπως μας λέει « η ενημέρωση είναι σημαντική υπόθεση, γιατί πολύς κόσμος δεν γνωρίζει για τις τόσες άλλες -ανθρώπινες- λύσεις που υπάρχουν ώστε να φροντίζουν τα ζώα τους. Για παράδειγμα, ίσως θα έπρεπε οι στειρώσεις στο νησί να είναι υποχρεωτικές, εκτός και αν κάποιος έχει άδεια για να αναπαραγάγει τα σκυλιά του και τα γατιά του (αυτό γίνεται σε αρκετές χώρες της Ευρώπης και σε συγκεκριμένες πολιτείες της Αμερικής).»
Συνεχίζει με τους δάσκαλους και τους καθηγητές των σχολείων, όπως μας λέεις: «εκείνοι μπορούν να κάνουν μία καμπάνια ενημέρωσης των μαθητών τους για το πως πρέπει να συμπεριφερόμαστε στα ζώα, τι πρέπει να προσέχουμε κτλ. Υπάρχουν δύο κτηνίατροι στο νησί ο κ. Πώχος και η κ. Ντίνα Λαχανά, τους οποίους μπορεί να προσεγγίσει ο Δήμος και τα σχολεία για αυτό το σκοπό. Επιπλέον, από 18 Δεκεμβρίου έως 5 Ιανουαρίου θα βρίσκομαι και εγώ Κάρπαθο και θα χαρώ να μιλήσω σε μαθητές για αυτά τα θέματα.»
Η ευαισθητοποίηση ξεκινάει από νεαρές ηλικές. Οπότε θεωρώ πως μία τέτοια κίνηση από τους καθηγητές και δασκάλους είναι άκρως απαραίτητη ώστε να αναπτύξουν τα παιδιά και οι νέοι ευαισθησίες. Αν τα ίδια τα παιδιά ευαισθητοποιηθούν θα βοηθήσουν και τους γονείς τους αλλά και την μελλοντική νοοτροπία του νησιού μας.
Περνάμε τώρα στο καφτό θέμα των υποχρεώσεων του Δήμου. Και αε αυτό το θέμα η Άννα Κατωγυρίτη μας εξηγεί την άποψη της:
«Με οδηγό τον πρόσφατο νόμο και το άρθρο 9 ο Δήμος θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα χρήματα που προορίζονται για αδέσποτα προς την δημιουργία κυνοκομείου, το οποίο θέλω να τονίσω πως πρέπει να έχει σωστές υποδομές. Στο κυνοκομείο αυτό μπορεί να εργάζεται ένας από τους δύο κτηνιάτρους του νησιού- εφόσον έχει επιλεχθεί με δίκαιο διαγωνισμό ( ο διαγωνισμός θα πρέπει να ανακοινωθεί ώστε να κάνουν αίτηση όσοι κτηνίατροι το επιθυμούν) - και επιπλέον άτομα τα οποία θα φροντίζουν τα ζώα. Οπότε αυτό όχι μόνο θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας αλλά θα βοηθήσει και τα ίδια τα ζώα που ταλαίπωρούνται στους δρόμους.
Εάν το κυνοκομείο φτιαχτεί με σωστό τρόπο, μπορεί να δέχεται και εθελοντές από άλλες χώρες και επιπλέον να είναι και τόπος επίσκεψης τουριστών. Και σε αυτό μπορώ να βοηθήσω και να φέρω σε επαφή τον Δήμο Καρπάθου με άτομα που έχουν εμπειρία στο χώρο.»
Η Άννα Κατωγυρίτη έχει την άποψη ότι οι στειρώσεις πρέπει να γίνουν υποχρεωτικές στην Κάρπαθο.
Συνεχίζει και μας εξηγεί το σκεπτικό της:
«Θα ηθελα να αναφέρω πως είναι ευθύνη του Δήμου Καρπάθου, της Αστυνομίας Καρπάθου και του Επαρχείου να τηρούνται οι νόμοι για την προστασία των ζώων. Η κακοποίηση των ζώων που γίνεται στο νησί μας δεν τιμάει κανέναν, και θα ήθελα να δω επιτέλους έναν Δήμο ο οποίος είναι ευαισθητοποιημένος πάνω σε αυτό το θέμα και ο οποίος θα χρησιμοποιήσει τα χρήματα που προορίζονται για τα ζώα... ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ. Καμμιά δημοτική αρχή μεχρι στιγμής δεν το έκανε αυτό- και ας με διαψευσει καποιος αν γνωρίζει κάτι άλλο, με επίσημα στοιχεία.
Υπάρχουν χρήματα συγκεκριμένα για την μέριμνα των αδέσποτα.. απλά τα προηγούμενα χρόνια δεν χρησιμοποιήθηκαν ΠΟΤΕ για τα αδέσποτα.
Ισχύει αυτό που λένε, πως ο πολιτισμός μίας κοινωνίας φαίνεται από το πως συμπεριφέρεται η εκάτστοτε κοινωνία στα ζώα της. Η Κάρπαθος είναι ένα υπερήφανο νησί, με πλούσια πολιτιστική κουλτούρα για την οποία είμαστε όλοι υπερήφανοι. Ας κάνουμε, λοιπόν, όλοι μαζί κάτι όσον αφορά το συγκεκριμένο σοβαρό θέμα ώστε να κάνουμε το νησί μας ακόμα καλύτερο. Ας πρωτοστασήσουμε όσον αφορά το πως συμπεριφερόμαστε στα ζώα.
Θα ήθελα να ελπίζω, πως την επόμενη φορά που θα με ρωτήσεις την αποψή μου, και αν κάποιος από το Δήμο με προσέγγιζε, να μπορώ να σου πω με περιφάνεια πως η ομάδα του Δημάρχου έκανε επιτέλους τη διαφορά και πως μαζί βρήκαμε μία λύση, τα αποτελέσματα της οποία θα είναι εμφανή.
Θα ήθελα επίσης να μπορώ να σου πω πως δημιουργήσαμε μία ομάδα με ευαισθητοποιημένους Καρπάθιους ( και υπάρχουν πολλοί) που θα είναι υπεύθυνοι για τις καμπάνιες ενημέρωσης, και πως οι υπάρχουσες δομές (Φιλοζωική Καρπάθου) ενισχύθηκαν.»
Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι τα ζώα συντροφιάς και τα αδέσποτα είναι δυο διαφορετικά θέματα με κοινή αναφορά την ανθρώπινη ηθική.
Το πρώτο ζήτημα αφορά τα ζώα που έχουν ιδιοκτήτη.
Σε αυτή την περίπτωση τα ζωάκια παλεύουν με την κουλτούρα, την αντίληψη και τελικά την συναισθηματική νοημοσύνη του δίποδου συντρόφου τους!
Υπάρχουν πολλών ειδών αφεντικά, τα περισσότερα γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους, δυστυχώς μια μικρή ομάδα ιδιαίτερων «ζωόφιλων» βγάζει όλο το σαδισμό και το μίσος του πάνω στα ζώα. Ας κρατήσουμε και μια σημαντική λεπτομέρεια:
«εδώ και 30 χρόνια οι έρευνες αναδεικνύουν σημαντικούς συσχετισμούς μεταξύ της κακοποίησης των ζώων, της παραμέλησης και της κακοποίησης των παιδιών, της ενδοοικογενειακής βίας και άλλων ακόμα μορφών βίας.
Η κακοποίηση ζώου δεν θεωρείται πλέον μεμονωμένο συμβάν, που μπορεί να αγνοηθεί. Είναι συχνά η ένδειξη και το καμπανάκι, που προειδοποιεί ότι σε μια συγκεκριμένη οικογένεια και άλλα μέλη κινδυνεύουν».
Στην υπόθεση των δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς, εκείνων δηλαδή που έχουν αφεντικό, τα πράματα δεν είναι εύκολα, αφού οι νοοτροπίες σπάνε εξαιρετικά δύσκολα και όλα γίνονται πίσω από κλειστές πόρτες. Δυστυχώς η πιο άγρια βία συμβαίνει μέσα στις οικογένειες.
Σε μια έρευνα που πραγματοποίησε η εταιρία VPRC το 2011, ρωτήθηκε και ένα δείγμα ανθρώπων στα νησιά του Αιγαίου, για το πως χαρακτηρίζει τα φαινόμενα της κακοποίησης σκύλων και γατιών. Το 69% χαρακτήρισε τις ενέργειες εγκληματικές και οι δράστες θα έπρεπε να τιμωρούνται αυστηρά, το 24% απάντησε ότι οι αρχές αδιαφορούν! Και το 5% είπε ότι οι πράξεις αυτές, δηλαδή η δηλητηρίαση των ζώων, είναι πράξη υπευθυνότητας! Και γίνεται για την προστασία των περιοχών από τα αδέσποτα! Τέτοιες νοοτροπίες ξεπερνιούνται πολύ δύσκολα.
Άλλο δείγμα της τραγικής κατάστασης είναι η αναφορά της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος στο σύνολο της χώρα. Μόνο για το 2015 διερευνήθηκαν 88 υποθέσεις, όπου διαπιστώθηκε ότι χρήστες του Διαδικτύου παραβίασαν την ισχύουσα νομοθεσία περί προστασίας ζώων. Κακοποιούσαν τα ζώα ενώ παράλληλα τραβούσαν φωτογραφίες και video!
Αδέσποτα, είναι μια πληγή που δεν λέει να κλείσει!
Στη χώρα μας υπάρχουν περίπου μισό εκατομμύριο σκυλιά και γατιά με ιδιοκτήτες, ενώ στην γειτονική Ιταλία ξεπερνούν τα 15.000.000! Άλλη κουλτούρα και διαφορετική αντίληψη για τα τετράποδα συντροφιάς.
Το μεγάλο δράμα παίζεται με τα αδέσποτα. Επίσημα δεν γνωρίζουμε τίποτε για αυτά. Είμαστε στο «περίπου» και στο «δε βαριέσαι»!
Έτσι δεν γνωρίζουμε αριθμούς (εκτιμήσεις της Πανελλαδικής Φιλοζωικής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας, καθώς και της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων, υπολογίζουν τον πληθυσμό γύρω στα 2.500.000 αδέσποτα ζώα συντροφιάς), η υπόθεση βρίσκεται σε χέρια λίγων φιλότιμων Δήμων και ευτυχώς αρκετών παθιασμένων εθελοντών που βλέπουν την κατάφορη αδικία και παλεύουν με κάθε τρόπο.
Ας μην σταθούμε στο συναίσθημα, ας δούμε την εικόνα με αριθμούς και στο σύνολο της. Σύμφωνα με την πανελλαδική έρευνα, που πραγματοποίησε τον Ιούνιο του 2013 (και δόθηκε στη δημοσιότητα τον Ιανουάριο του 2014) η εταιρία δημοσκοπήσεων VPRC, με αντικείμενο τη στάση της κοινής γνώμης απέναντι στα αδέσποτα ζώα συντροφιάς
Πρώτη σε αδέσποτα η Δυτική Μακεδονία με 77,8%, ακολουθεί η Aνατολική Μακεδονία - Θράκη με 76,1% και τρίτο έρχεται το Νότιο Αιγαίο με ποσοστό 72,4%.
Τα ποσοστά των κατοίκων που γνωρίζουν για κάποιες επίσημες δράσεις είναι εξαιρετικά χαμηλά. Από τις προσπάθειες που γίνονται για τα αδέσποτα, το υψηλότερο ποσοστό αναγνωρισιμότητας συγκεντρώνουν οι στειρώσεις (6,4%) και το χαμηλότερο η σήμανση με ειδικό chip (0,8%)
Πέντε είναι οι περιφέρειες που εμφανίζουν ποσοστό πάνω από 30% στην απάντηση ότι ο δήμος «δεν διαθέτει καμία υπηρεσία για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς»:
Πρώτη η Ήπειρος (34,5%) και δεύτερο το Νότιο Αιγαίο (34,5%), το Βόρειο Αιγαίο και τα νησιά του ιονίου (από 33,3%) και η Στερεά Ελλάδα (31,5%). Η περιφέρεια του Βορείου Αιγαίου συγκεντρώνει το υψηλότερο ποσοστό γνώσης για την αδιαφορία των Δήμων απέναντι στα αδέσποτα ζώα συντροφιάς με ποσοστό 50,0% και ακολουθεί η περιφέρεια της Ηπείρου με ποσοστό 31,0%.
“Οι δήμοι σύμφωνα με το Νόμο 4039/12 οφείλουν να εφαρμόσουν σειρά μέτρων, σύμφωνα με την έρευνα εμφανίζουν χαμηλή αναγνωρισιμότητα πρωτοβουλιών, είτε λόγω ελλείψεων στο έργο τους, είτε λόγω ελλιπούς ενημέρωσης των πολιτών για το έργο αυτό, οδηγώντας μας στο συμπέρασμα ότι σε σχέση με τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς είτε η τοπική αυτοδιοίκηση είτε η κοινωνία ή και οι δύο ταυτόχρονα εμφανίζονται αδιάφοροι απέναντι στο πρόβλημα.”
Την ώρα που όλο και φουντώνει ένα παγκόσμιο κίνημα ανθρώπων που αναγνωρίζει σε όλα τα ζώα αληθινά δικαιώματα εμείς ακόμη προσπαθούμε για τα αυτονόητα! Αν και νιώθουμε αναπόσπαστο τμήμα της Ευρώπης εξακολουθούμε να χαμογελάμε σε εκείνους που κακοποιούν ανήμπορα τετράποδα και βγάζουμε πάνω τους τα πιο άγρια ένστικτα. Κάθε άνθρωπος μοιάζει με ένα μικρό σύμπαν, σε κάποιους χωράνε ισότιμα τα ζώα, ένω άλλοι ακούνε τέτοιες ιστορίες και χλευάζουν τους πιο ευαίσθητους. Κι όμως εκείνα δεν έχουν φωνή...
Πηγές
Η φωτογραφία του σκελετωμένου σκύλου ανέβηκε στη σελίδα: https://www.facebook.com/groups/animalwelfarekarpathos/ από τις 27 Σεπτέμβρη 2016. Το σκυλάκι σώθηκε μετά από παρέμβαση και φροντίδα του φιλόζωου.
http://www.odigostoupoliti.eu/zoa-sintrofias-katikidia-adespota-zoa-sintrofias/
http://www.verena.gr/content/άλφ-η-αποστολή-στην-κάρπαθο-ολοκληρώθηκε-του-μανώλη-δημελλά
http://csrnews.gr/20223/ημερίδα-για-την-κακοποίηση-των-ζώων-ο
http://www.ethnos.gr/arxiki_selida/arthro/oi_ellines_kai_ta_katoikidia-1990775/
Η έρευνα της VPRS το 2013: https://www.zoosos.gr/wp-content/uploads/others/VPRC-2013-Erevna-Adespota.pdf
https://www.change.org/p/elias-lampros-stop-animal-suffering-on-karpathos?recruiter=15630116&utm_source=share_petition&utm_medium=facebook&utm_campaign=autopublish&utm_term=des-lg-share_petition-reason_msg&fb_ref=Default
