Κοιτώντας το τέρας - του Θάνου Ζέλκα

ΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΤΕΡΑΣ-Λάθος που επαναλαμβάνεται πλέον της μίας φοράς, παύει να είναι λάθος. Η τελευταία πολύνεκρη τραγωδία σε σχολείο των ΗΠΑ από ψυχικά διαταραγμένο άτομα έρχεται να επιβεβαιώσει για μια ακόμα φορά με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι η οπλοκατοχή είναι μια μάστιγα, από την οποία πρέπει να απαλλαγεί το ευρύτερο κοινωνικό σύνολο.

Αντ’ αυτού όμως φαίνεται πως η κυβέρνηση των ΗΠΑ, Πρόεδρος και Κογκρέσο, όχι μόνο δεν είναι διατεθιμένοι να χτυπήσουν το κακό στη ρίζα του αλλά αντιθέτως το ενισχύουν προτείνοντας οι δάσκαλοι να οπλοφορούν, με πρόσχημα φυσικά την προστασία των μαθητών τους. Ποιός όμως μπορεί να εγγυηθεί ότι δεν θα βρεθεί μία τουλάχιστον περίπτωση ενός ψυχικά ασθενούς που θα στρέψει το όπλο κατά των μαθητών; Ή το ακόμα χειρότερο σενάριο να παρεισφρύσουν στο σώμα των εκπαιδευτικών τρομοκράτες, οι οποίοι θα προκαλέσουν ένα ακόμα μεγαλύτερο μακελειό;

Ο ρόλος του δασκάλου απέχει κατά πολύ από αυτόν του αστυνομικού ή του εθνοφύλακα. Είναι προφανές ότι η εθνική ασφάλεια είναι ένας πολύ σημαντικός τομέας αλλά είναι καλύτερο να ασκηθεί από τους κατάλληλα εκπαιδευμένους ανθρώπους. Ο δάσκαλος δεν μπορεί να έχει σχέση με τη βία. Έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το λειτούργημα που ασκεί. Ο δάσκαλος είναι επιφορτισμένος με το να μεταλαμπαδεύσει γνώση, αξίες, πολιτισμό. Είναι ένα πρόσωπο που μπορεί να σμιλέψει αθώες ψυχές και να δημιουργήσει τους αυριανούς επιστήμονες, αθλητές, καλλιτέχνες. Αλλά ακόμα κι αν δεν ασχοληθούν όλοι με τις υψηλές αξίες, ο ρόλος ενός δασκάλου κρίνεται ως επιτυχημένος και μόνο που θα έχει γαλουχήσει τους μελλοντικούς πολίτες και θα τους έχει κάνει χρήσιμα κύτταρα της κοινωνίας.

Στον αντίποδα αυτού ας σκεφτούμε έναν δάσκαλο σερίφη, με το όπλο ζωσμένο στο ζωνάρι του. Εκ πρώτης τι εικόνα καταγράφεται στα μάτια των παιδιών; Εν συνεχεία πώς μπορεί να διαμορφωθεί ένα ελεύθερο πνεύμα υπό τη συνεχόμενη απειλή ενός όπλου; Πώς θα μάθει να σέβεται το ύψιστο αγαθό της ζωής, όταν οι παραστάσεις που θα έχει στο μυαλό του είναι πολεμοχαρείς;

Θα πει κάποιος ότι στις χώρες που ανθεί η τρομοκρατία, τα παιδιά εκπαιδεύονται από μικρά στα όπλα και σε επιθέσεις αυτοκτονίας. Πώς θα προστατευτούν τα δικά μας από την παράνοια αυτών, που όντας ποτισμένοι με μίσος, δεν το έχουν σε τίποτα να πατήσουν μια σκανδάλη, να ενεργοποιήσουν μια βόμβα ή απλά να πάρουν ένα φορτηγό και να θερίσουν ό,τι βρουν μπροστά τους;

Είναι όμως η βία απάντηση στη βία; Κρατώντας ένα όπλο προστατευόμαστε πραγματικά από τον όποιο κίνδυνο ή μήπως απλά διαιωνίζουμε έναν ματωμένο φαύλο κύκλο; Κι αν προστατευόμαστε γιατί συνεχίζονται αυτές οι τραγωδίες; Γιατί θρηνούμε συνεχώς αθώα θύματα, παιδιά και άμαχο πληθυσμό, στο βωμό αυτής της παράνοιας; Μήπως τελικά βαδίζουμε το λάθος μονοπάτι;

Πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που διψούν για αίμα, εξουσία, χρήμα, αδιαφορώντας για το αντίκτυπο που θα έχει η δράση τους στον υπόλοιπο κόσμο. Είναι όμως στο χέρι των υπολοίπων να τους δώσουν τη δύναμη να αιματοκυλήσουν τον πλανήτη ή απλά να τους κόψουν κάθε δρόμο προς αυτή την κατεύθυνση.

Για να γίνει όμως αυτό χρειάζεται να καθίσουν οι ηγέτες του κόσμου σ’ ένα τραπέζι με πραγματική διάθεση σύμπνοιας. Με όραμα και διάθεση, με αποφασιστικότητα και όρεξη. Σε κάθε άλλη περίπτωση, θα αφήνουμε την πολεμική βιομηχανία να καθορίζει την ατζέντα των παγκοσμίων εξελίξεων και θα συνεχίζονται οι θηριωδίες. Όποιος έχει μια στοιχειώδη ευαισθησία και μια δομημένη σκέψη δεν μπορεί παρά να τρομάζει απ’ όλα αυτά που συμβαίνουν. Αν δεν τρομάζει από το πρόσωπο του τέρατος, όπως θα έλεγε και ο Χατζηδάκις, πάει να πει ότι του μοιάζει. Και η πιθανή προέκταση του αξιώματος είναι, να συνηθίσουμε τη φρίκη, να μας τρομάζει η ομορφιά.

--

Από τη στήλη "ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ" στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής

Φωτογραφικό υλικό

Προτάσεις Verena

Αγαπητοί φίλοι, Ο κ. Χατζημάρκος με την παρακάτω επονομασθείσα «διακήρυξη» του μας προκαλεί...
Μπορεί να κάνει σήμερα τον ανήξερο ο δήμαρχος Ρόδου Αλέξης Κολιάδης όμως στην συνεδρίαση του...
Χθες ομόφωνα το περιφερειακό συμβούλιο Νοτίου Αιγαίου αποφάσισε και ζητά την μείωση των ελαφιών στη...
Αρχισαν τα...γαλλικά στο νέο δημοτικό συμβούλιο Ρόδου πολύ νωρίτερα απ ότι αναμενόταν!....Σε μια...