Η ποίηση του χώρου για το ρήγμα του σήμερα…Γράφει ο Αγαπητός Ξάνθης, αρχιτέκτονας

Η εποχή των αριθμοφάγων και των πραγματιστών βρίσκεται στο απόγειο της.
-Ο «άνθρωπος-οικονομία» διεκδικεί το βασικό ρόλο στις εξελίξεις βάζοντας την πολιτική οικονομία και την τεχνολογία στη βάση του πνεύματος αφήνοντας την αισθητική και το συναίσθημα να κρύβονται πίσω από τους άψυχους, αμείλικτους αριθμούς. Ζητείται μια νέα «μοντερνιτέ», ζητείται μια νέα ανθρωπολογία.     
Η νέα ανθρωπολογία οφείλει να θέσει το «Είναι» εκτός αλλοτρίωσης και της κατάθλιψης και της πρωτοφανούς απόγνωσης που με αστραπιαίο τρόπο εξαπλώνεται και γίνεται βαρίδιο της αισιοδοξίας και της δημιουργίας σε όλα τα επίπεδα.   
Ο νέος ουμανισμός μπορεί να ξεκινήσει με γοργά βήματα για την αναγκαία απελευθέρωση του ατόμου από την πραγμοποίηση, την επιδίωξη του τέλειου, της αυτοματοποίησης που πρεσβεύει η παγκοσμιοποίηση.
Οφείλουμε να μετατρέψουμε τον homo economicus  σε homo humans, ο οποίος θέλει και πρέπει να αναδεικνύει αξίες, ποιότητα συμπεριφοράς, γνώσης και χειραφέτηση.
Μέσα σε αυτό τον πολτό κοινωνικοπολιτικών ανακατατάξεων οφείλεται να ανευρεθεί ένα ΡΗΓΜΑ  στην σύνθεση της παγκοσμιοποίησης και του πλανητικού τοπίου.
Μια στροφή από το απόλυτο τεχνοκρατικό στο ιδεώδες που ξεκινάει από τη βάση και φτάνει στο εποικοδόμημα. Είναι το πρόταγμα για ένα δημόσιο χώρο με πλούσιες συναντήσεις και ανταλλαγή ιδεών και ζυμώσεων για το κτίσιμο της ελπίδας για το κάτι καινούργιο. Ελπίδα σημαίνει ΟΡΑΜΑ, ενός νέου μοντέλου κατά της ρομποτικής στάσης του ατόμου, της κλωνοποίησης των ιδεών.  Να σηκωθεί ο άνθρωπος από τον νιρβάνα της τυποποίησης, του φετιχισμού  και του εμπορεύματος, αυτό μπορεί να είναι το αντίδοτο στην ισοπέδωση της ανθρωπιστικής επιστήμης.   
Η πορεία της κοινωνίας και του πολιτισμού βρίσκονται σε μια κρίσιμη στιγμή. Η ανάγκη για μια άλλη κατεύθυνση είναι επιβεβλημένη. Η έννοια, η ιδέα της δικαιότερης κοινωνίας, του ξεπεράσματος της σκληρής σημερινής αλλοτρίωσης, γεννήθηκε και μεγαλούργησε στην Ευρώπη της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού. Μέσα από αυτά οφείλεται να «κτιστεί» το νέο περιβάλλον  της ΠΟΙΗΣΗΣ και της ΔΡΑΣΗΣ.
Το πρόκριμα  της Τέχνης της αισθητικής μέσα από την κατεδάφιση της στημένης, αλλοτριωτικής τέχνης είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένο ώστε να δημιουργηθεί η νέα βιώσιμη στάση, η καινοτομία, η σύγχρονη αντίληψη στη βάση της ηγεμονίας της ιδεολογίας για το άνοιγμα νέων δρόμων έκφρασης, σκέψης, δράσης, συλλογικότητας  ως παραδειγματική κοινωνική πράξη με κέντρο τον «καθολικό άνθρωπο», τη Φύση, τον Λόγο.  
Δεν ξέρω εάν μπορούμε να σχεδιάσουμε την ΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ και να γίνουμε ποιητές πολλών στροφών «τραγουδώντας» για την μια άλλη εμβληματική πορεία.
Εκείνο όμως που μπορούμε είναι να φτιάξουμε μια συμπεριφορά  ισότητας προς τον διπλανό μας μέσα από μια ενεργή  πολιτική παρουσία στην πόλη η οποία θα επιδιώκει τον πολλαπλασιασμό του δημόσιου Λόγου, του δημόσιου Χώρου και του δημόσιου «Αναστήματος».
Στην νέα κοινωνία της ΠΟΙΗΣΗΣ δεν χωράνε οι βραχείς και οι μέτριοι, αλλά οι ταξιδιώτες στο αύριο, οι ονειροπόλοι του γαλάζιου, οι ποιητές της ατραπού, οι σκαπανείς του ρήγματος, οι άνθρωποι που ξέρουν ότι υπάρχει στη ζωή κάτι παραπάνω απ΄ ότι μπορεί να δει το μάτι...σαν το Γλάρο Ιωνάθαν.  
Πηγή: Φιοραβάντες Βασίλης (2014). Νέα Ανθρωπολογία & Μοντέρνα Τέχνη,
εκδόσεις Ζήτη.      

Φωτογραφικό υλικό

Προτάσεις Verena

Αγαπητοί φίλοι, Ο κ. Χατζημάρκος με την παρακάτω επονομασθείσα «διακήρυξη» του μας προκαλεί...
Μπορεί να κάνει σήμερα τον ανήξερο ο δήμαρχος Ρόδου Αλέξης Κολιάδης όμως στην συνεδρίαση του...
Χθες ομόφωνα το περιφερειακό συμβούλιο Νοτίου Αιγαίου αποφάσισε και ζητά την μείωση των ελαφιών στη...
Αρχισαν τα...γαλλικά στο νέο δημοτικό συμβούλιο Ρόδου πολύ νωρίτερα απ ότι αναμενόταν!....Σε μια...