Εκλογικά περιοδικά φαινόμενα - Του Θάνου Ζέλκα

ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ-Θα μπορούσε να είναι ένα καλόγουστο αστείο αν οι συνθήκες ήταν τέτοιες που να μας επέτρεπαν να γελάσουμε. Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική γι' αυτό και η διεξαγωγή των εκλογών δεν προκαλεί ούτε μειδίαμα. Αντίθετα γεμίζει με προβληματισμό κάθε σκεπτόμενο πολίτη αυτής της χώρας που μάταια προσπαθεί να καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει γύρω του.

Οι εκλογές δεν είναι πανάκεια στα προβλήματα μιας χώρας. Οι εκλογές διεξάγονται για να αναδείξουν εκείνους τους οποίους η πλειοψηφία πιστεύει ότι μπορούν να της βελτιώσουν την καθημερινότητα και σε πιο προχωρημένο επίπεδο να κάνουν το κράτος σύγχρονο και ανταγωνιστικό. Στη Ελλάδα τα τελευταία χρόνια τίποτα από τα παραπάνω δε γίνεται. Η καθημερινότητα των πολιτών χειροτερεύει και η χώρα αναγκάζεται να παίρνει απανωτά δάνεια για να ξεπληρώσει τη σπατάλη και την ασυδοσία των περασμένων ετών.

“Η δημοκρατία όμως δεν έχει αδιέξοδα” λένε κάθε φορά που τα κάνουν μούσκεμα. Κι έτσι αντί να σκύψουν το κεφάλι, να ζητήσουν συγνώμη από το λαό για την ανεπάρκειά τους και να προσπαθήσουν όλοι μαζί να βρουν μια έντιμη λύση, κάνουν το εξής αμίμητο. Ανασκαλεύουν το παρελθόν για να δείξουν ότι δεν είναι οι μοναδικοί ανεπαρκείς, ότι πριν από τους τρέχοντες υπήρξαν και άλλοι. Έτσι διχάζουν μόνιμα το λαό, δημιουργούν γηπεδικές συνθήκες και στο τέλος επιβιώνουν οι ίδιοι που αποτελούν μέρος του προβλήματος, ενώ εκείνοι που θα μπορούσαν θεωρητικά να το λύσουν μένουν εκτός.

Από την άλλη μεριά ο λαός βρίσκεται σε μια μόνιμη σύγχυση. Ενώ δηλώνει ότι θέλει λύση, επιλέγει να τον κυβερνούν αυτοί που συνεχίζουν να συντηρούν το πρόβλημα. Ενώ αναζητά την ανανέωση, επιλέγει πρόσωπα που έχουν παγιωμένη την παλιά νοοτροπία έστω κι αν είναι νέοι στο στίβο της πολιτικής. Ευαγγελίζεται την αξιοκρατία αλλά δοθείσης ευκαιρίας θα “βόλευε” ένα παιδί του στο δημόσιο και μετά βέβαια θα κατηγορούσε τους κυβερνώντες που διέλυσαν τη χώρα. Θέλει το δάσκαλο αυστηρό και άτεγκτο, αρκεί να μη βάλει κακό βαθμό στο παιδί του. Θέλει ισονομία για όλους, αλλά φταίει ο τροχονόμος που θα τον γράψει επειδή πηγαίνει ανάποδα στο μονόδρομο. Θέλει την πόλη του καθαρή, αλλά φταίει ο δήμος που δεν καθαρίζει το πεζοδρόμιο μπροστά από το σπίτι του.

Μέσα λοιπόν σ' αυτή την παράκρουση, όντας πολιτικά και κοινωνικά ανώριμοι, καλούμαστε και πάλι να επιλέξουμε κυβέρνηση από ένα πολιτικό προσωπικό που απέδειξε ότι δεν μπορεί να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και χρειάζεται επειγόντως απόσυρση διότι στην καλύτερη το μόνο που έχει να προσφέρει στο λαό του είναι στιγμές γέλιου. Επειδή όμως αυτό το γέλιο το πληρώνουμε πολύ ακριβά στο τέλος, καλό θα ήταν να κόψουμε τις κακές συνήθειες κάποια στιγμή και να ωριμάσουμε ως έθνος κρίνοντας και τους εαυτούς μας αλλά και τους εκπροσώπους μας από τις πράξεις και από τη συνέπεια.

Είμαστε ήδη σε προεκλογική περιόδο. Κάποιοι θα αρχίσουν τη γνωστή αερολογία με τις καλύτερες μέρες, τα πάμε μπροστά, πάμε δυνατά, μας αξίζει το καλύτερο, για τα παιδιά μας και την πατρίδα και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Την επόμενη των εκλογών ο μισός πληθυσμός θα βρίζει τον άλλο μισό για τις επιλογές του. Σε μερικούς μήνες όλοι μαζί θα κλαίμε για τις επιλογές μας. Λίγο αργότερα θα έχουμε και πάλι εκλογές. Θα συνωστίζονται και πάλι οι σωτήρες να μας σώσουν. Ο μισός πληθυσμός θα βρίζει τον άλλο μισό για τις επιλογές του. Αυτά θα βλέπει ο Σίσυφος και θα παρηγορεί τον εαυτό του σπρώχνοντας την πέτρα του...  

--
Από τη στήλη "ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ" στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής