Ακούει κανείς τους ένστολους; νιώθει τη κοινωνία; Του Μανώλη Δημελλά

Εργαζόμενος σε καφέ της παλιάς πόλης της Ρόδου, παρακολουθεί τις νόμιμες και μη αφίξεις και ενώ περιμένει τους παραδοσιακούς τουρίστες,  έχει μια πολύ διαφορετική, μια ρηξικέλευθη άποψη για τα καραβάνια των μεταναστών: "Εδώ που φτάσαμε καλύτερα να τους φέρνει η ίδια η πολιτεία και με νόμιμες διαδικασίες. Πόσο δύσκολο θα ήταν να δρομολογηθεί ένα βαπόρι της γραμμής; παρά ετούτοι, οι ταλαίπωροι άνθρωποι, να θαλασσοπνίγονται, ενώ τα παράνομα κυκλώματα να θησαυρίζουν και από την άλλη οι δομές των υπηρεσιών, που αναλαμβάνουν όλη την ευθύνη να λειτουργούν με μειωμένο προσωπικό και κάθε φορά να ξεπερνούν τα όρια τους. Το λιμενικό, η  αστυνομία ακόμη και το νοσοκομείο, να αναστενάζουν κάθε μέρα μέσα από έκτακτα γεγονότα. Κάποτε κάτι θα σπάσει και σε αυτούς και τότε τι θα λέμε;".
Τέτοιες ιδέες αφορούν πολύ προχωρημένες κοινωνίες, καλύτερα στα συνηθισμένα, παρά να ανοίγεις καινούρια μέτωπα και έπειτα να αρχίσεις τις απολογίες. Άλλωστε κανένας δεν θέλει σκέψεις και προτάσεις που να γεννούν διαφωνίες και να οδηγούν σε γκρίνιες!
Όπως-όπως μέχρι να περάσει η μπόρα. Ακόμη και σε μια αναποδιά, σε μια τραγωδία με ανώνυμους ή επώνυμους πνιγμένους, πόσο να μείνουν ανοιχτές οι κάμερες και τα μικρόφωνα, κάποτε σώνονται οι μπαταρίες και σβήνουν τα φώτα, τότε όλα επιστρέφουν στο ρυθμό τους. Κι όταν λέμε ρυθμό εννοούμε την υπολειτουργία των κρίσιμων υπηρεσιών της Δωδεκανήσου.
Οι ψυχροί αριθμοί γίνονται και πάλι προδότες. Για το πρώτο τρίμηνο του 2015 έχουν περάσει τα σύνορα (στα Δωδεκάνησα) περίπου 7.000 μετανάστες, οι μισοί από όσους έφθασαν ολόκληρη την προηγούμενη χρονιά. Κι από την άλλη με βάση τα οργανογράμματα των υπηρεσιών, από την αστυνομία Δωδεκανήσου λείπει περίπου το 20% της προβλεπόμενης δύναμης. Στο λιμενικό τα πράγματα φαίνονται ακόμη πιο δύσκολα, το κενό φτάνει το 40%.
Αλλά και από το Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών Νοσοκομείου Ρόδου η υποστελέχωση το 25% και ο διευθυντής του Γιώργος Τριάντος κάνει λόγο για οριακές καταστάσεις. Και όλα αυτά σε έναν νομό με 8 αεροδρόμια και 7 πύλες εισόδου και το 18% του συνόλου των ξενοδοχειακών μονάδων της χώρας!
Σταθερός στην παρουσίαση της κατάσταση παραμένει ο πρόεδρος Αστυνομικών υπαλλήλων Νότιας Δωδεκανήσου, ο κρητικός Μανώλης Ανδρουλάκης. Ο συνδικαλιστής παραμένει ενεργό στέλεχος στην υπηρεσία του, κι έτσι γνωρίζει από πρώτο χέρι τα καθημερινά προβλήματα. Για παράδειγμα  αρκετές από τις βάρδιες, στο περιπολικό της ασφάλειας, γίνονται μονάχα από έναν αστυνομικό. Αλήθεια τι μπορεί να προσφέρει η μονή βάρδια; Αλλά ακόμη και στο κτήριο της αστυνομίας, κάποιες φορές  δεν υπάρχει δυνατότητα για βάρδια σκοπιάς. Με άλλα λόγια ποιος φροντίζει για τη φύλαξη του κτηρίου;
"Ευτυχώς και η ομάδα ΔΙΑΣ", θα πει ο πρόεδρος Μανώλης Ανδρουλάκης και θα συμπληρώσει "οι περισσότεροι αστυνομικοί που υπηρετούν στη Ρόδο είναι νέοι με όρεξη και κυρίως έχουν φιλότιμο, έτσι καταφέρνουν να ξεπερνούν μια καθημερινότητα που είναι φορτωμένη αναποδιές και προβλήματα".
Κι αν το χειμώνας η Ρόδος αγγίζει τους 120.000 ανθρώπους, το καλοκαίρι υποδέχεται τουλάχιστον 2.000.000 από το αεροδρόμιο, ενώ από τα πλοία περισσότερους από 500.000. Κι όμως, οι αριθμοί των αστυνομικών δεν αλλάζουν!
 Μόλις 3 άτομα απασχολούνται στην τουριστική αστυνομία! Άλλοι τόσοι (3) υπηρετούν σταθερά στην Τήλο!
Και πάλι ο πρόεδρος Αστ. υπαλλήλων Μανώλης Ανδρουλάκης δεν αφήνει περιθώρια: "Το καλοκαίρι δεν επαρκούμε, ούτε καν προλαβαίνουμε να γράψουμε τα περιστατικά των συμβάντων. Είμαστε σαν μια σταγόνα στον ωκεανό"!
Κάνει έκκληση, ζητά από την Αθήνα να δει το πρόβλημα και να προχωρήσει σε ουσιαστικές λύσεις.
Οι περίπου 150 κενές θέσεις δεν αναπληρώνονται μονάχα με το φιλότιμο. Πέρυσι οι ένστολοι αστυνομικοί της Δωδεκανήσου βγήκαν στο δρόμο και έκαναν κινητοποιήσεις, κατέθεσαν ακόμη και μηνυτήρια αναφορά στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών Ρόδου.
Μα η γκρίνια και η υποστελέχωση των υπηρεσιών δεν γίνεται συχνά πρωτοσέλιδο. Ποιός να σηκώσει το θέμα της ασφάλειας στον πρώτο τουριστικό προορισμό της πατρίδας μας;  
Ο πρόεδρος κ. Μανώλης Ανδρουλάκης καταθέτει την άποψη του: "Η τοπική κοινωνία έχει μεγάλες ευθύνες, εδώ είναι η "βιομηχανία" της χώρας, ο τουρισμός μας. Θα μπορούσαν όλοι μαζί οι φορείς να ζητήσουν, να απαιτήσουν να επανδρωθεί όσο καλύτερα γίνεται η Ελληνική Αστυνομία. Φτάνουν τα ευχολόγια και οι κουβέντες-πυροτεχνήματα, όλα αυτά που ακούγονται μόνον όταν κάποιο θέμα μας γίνεται επικαιρότητα και μετά γίνονται καπνός". Ο πρόεδρος των αστυνομικών συνεχίζει και αναφέρει το παράδειγμα της Καρπάθου: "Αυτό το νησί έχει τόσους επιστήμονες, έχει λαμπρά μυαλά, γερούς δουλευτές σε όλο τον κόσμο, όλοι μαζί θα μπορούσαν να κάνουν θαύματα. Πρώτα με τις μελετημένες προτάσεις, έπειτα θα ακολουθούσε η διεκδίκηση και οι λύσεις".
Στους ίδιους τόνους και ο πρόεδρος της Ένωσης Προσωπικού Λιμενικού Σώματος Δωδεκανήσου, κ.  Στάθης Σαμαράς:
"Είμαστε 330 άνθρωποι ενώ η οργανική σύνθεση φτάνει τους 550. Μιλάμε για υποστελέχωση που φτάνει το 40% με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αξιοπρεπή εργασία μας και για την οικογενειακή μας συνοχή, είμαστε άνθρωποι και έχουμε όρια. Στο τελευταίο συμβάν κάναμε στην άκρη, όπως έπρεπε, το πρόγραμμα, τα ρεπό και τα ωράρια".
Ποιός ακούει τους ένστολους, ποιος αφουγκράζεται τον παλμό μιας κοινωνίας που χτυπά μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα;