Ένα πέρασμα από το Καστελλόριζο…Γράφει ο Αγαπητός Ξάνθης, αρχιτέκτονας

Φτάνανε δυο ήμερες για να γευθώ την μεγαλοπρέπεια του Αιγαίου και την υπηρηφάνεια του Νησιού. Η επίσκεψη στο ακριτικό Καστελλόριζο υπερτόνισε το αίσθημα ευθύνης και εθνικής ανάτασης. Η πρόκληση από μια «κουκίδα» τους Αιγαίου δείχνει τη ισχύ της γεωπολιτικής, την ισορροπία της διπλωματίας, την αισθητική της αρχιτεκτονικής και την απόλαυση των χρωμάτων.
Πράγματι, η θέση του Νησιού έχει σημαντική σημασία για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (Α.Ο.Ζ) της χώρας συνδέοντας τη χώρα με όμορα κράτη και αποφεύγοντας την ΑΟΖ της Τουρκίας, σε νέο Παίγνιο που εξελίσσεται στην Ν.Α. Μεσόγειο.
Α.Ο.Ζ  θεωρείται η θαλάσσια έκταση, εντός της οποίας ένα κράτος έχει δικαίωμα έρευνας ή άλλης εκμετάλλευσης των θαλασσίων πόρων, συμπεριλαμβανομένης της παραγωγής ενέργειας από το νερό και τον άνεμο. Εκτείνεται πέραν των χωρικών υδάτων μιας χώρας (συνήθως 12 ναυτικά μίλια) στα 200 ναυτικά μίλια από την ακτογραμμή. Επιβεβαιώνεται η υψηλή σημασία που διαθέτει το Νησί στον γεωοικονομικό παγκόσμιο χάρτη, κρύβοντας στην αγκαλιά του κοιτάσματα ενέργειας (παγωμένο μεθάνιο) που μπορούν να καλύψουν τις απαιτήσεις της χώρας και όχι μόνο, για πολλά χρόνια.
Σε επίπεδο διπλωματίας υπάρχει η «παράδοξη» ανθρώπινη σχέση με την απέναντι ακτή, με την αναγνώριση του «Άλλου». Και όπως αναφέρει και ο Ηρακλής Μηλλάς «οι λαοί των Βαλκανίων και της Τουρκίας δεν πρέπει να είναι αιχμάλωτοι της Ιστορίας, καταδικασμένοι να κινούνται στο παρελθόν αλλά με ειλικρίνεια υπάρχει η θετική πρόβλεψη». Η συμφιλιωτική εικόνα των δύο ακτών δείχνει ότι υπάρχουν πολλά που μας ενώνουν και ελάχιστα που μας χωρίζουν. Η ελληνοτουρκική φιλία, προσπάθεια που ξεκίνησε στις αρχές του 2000 και από τα  δύο μέρη μπορεί να βρει γόνιμο έδαφος στην περιοχή Καστελλορίζου, φτάνει να αποφύγουμε το μικρόβιο της καχυποψίας, τους επικινδύνους ελιγμούς στο Παίγνιο του μηδενικού αθροίσματος και της εθνικιστικές κορώνες. Βεβαίως η ελπίδα των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης που επιχειρούνται κάθε χρόνο από τα δύο μέρη μπορούν να αποτελέσουν βάση στέρεης φιλίας παρά τη φαλκίδευση από τις απέναντι ακτές (μη εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας). Ο χρόνος δείχνει ότι τα πράγματα αλλάζουν σε ένα σύνολο διακρατικών σχέσεων που αναπτύσσονται με διεθνική πλέον μορφή στη έδραση του διαλόγου και της συνεργασίας, των κρατών, των θεσμών και των Διεθνών Οργανισμών με πρόταγμα το Win/Win, με λελογισμένους παίκτες, σ΄ ένα περιβάλλον ασφάλειας.
Για την απαράμιλλη αρχιτεκτονική εικόνα του Νησιού, δεν μπορεί κανείς να μην μείνει έκθαμβος από την γραμμή της μοναδικότητας. Βεβαίως ο Τουρισμός μπορεί να προσφέρει βιωσιμότητα και προοπτική σύναμμα (ο άμετρος) όμως διαβρώνει κοινωνικές στάσεις και ανατρέπει τη φέρουσα ικανότητα του νησιού απωθώντας το περιβάλλον στα άκρα. Η αειφόρος ανάπτυξη οφείλει να βρει ανταπόκριση στο Νησί συνδυάζοντας την επιχειρηματικότητα, τη φύση και την αρχιτεκτονική σε ένα πλέγμα ήπιας δράσης, ελεγχόμενης μεγέθυνσης με όρους ανθρώπινης κλίμακας και με τις φυσικές ομορφιές ανεπηρέαστες από την ασέβεια στον περιβάλλον και από την επίθεση του νεοπλουτισμού. Η αρχιτεκτονική του Καστελλορίζου, μοναδική, αρμονική, αξίζει ο σεβασμός.  
Τελευταία αφήνω την παλέτα των χρωμάτων που αναπτύσσονται στο κάδρο του Καστελλορίζου. Διώροφα σπίτια, τριώροφα αρχοντικά με ξύλινα κουφώματα, με χρώματα που εκπέμπουν λαμπρότητα με τον φίλο ήλιο και ταπεινότητα με το συμπαθές φεγγάρι, χαρίζουν την αγαλλίαση στον επισκέπτη, αλλά και την ταυτότητα στον κάτοικο. Τα χρώματα της θάλασσας με τις «50 αποχρώσεις του μπλε» προσφέρουν την αποθέωση του αέναου ταξιδιού στο χωροχρόνο.   Σπουδαίοι ναυτικοί οι Καστελλοριζιοί, με πνεύμα δημιουργίας, είχαν ανοίξει πανιά για όλη τη Μεσόγειο. Η Αίγυπτος αποτελούσε διαμετακομιστικό κέντρο της Αφρικής, όπου οι Καστελλοριζιοί είχαν το πρώτο χέρι στο εμπόριο προς όλη τη Μεσόγειο. Έτσι το Νησί πριν από το 1945 αριθμούσε περίπου 14.000 κατοίκους, με σχολεία, με εκκλησίες, με δημογεροντία, με τον πλούτο. Όμως η δυστυχία του Πολέμου έπληξε το Νησί και έτσι η μετανάστευση έγινε ρίζωμα για πολλές δεκαετίες προς την Αυστραλία και τα άλλα νησιά της Δωδεκανήσου.
Σήμερα στέκεται όρθιο και δυνατό, τιμά τη μνήμη της κυρά της Ρω, της αρχόντισσας της Μεσόγειου και παραδίδει μαθήματα αυτοσυντήρησης και πατριωτισμού στο ελληνικό έθνος.
Είναι υποχρέωση μας να το διασώσουμε ως ένα κομμάτι του ελληνικού πολιτιστικού θησαυρού της Φύσης, είναι προικισμένο με πολλές χάρες και αυτή την Προίκα οφείλουμε να την παραδώσουμε τις επόμενες γενιές, στα παιδιά μας.
Είμαστε ενοικιαστές, δεν είμαστε οικοπεδούχοι αυτού του Τόπου.   
Ας αποτελέσει το Θέμα: Περιβάλλον-Πολιτισμός ένα από τα ζητήματα του πολιτικού διάλογου που διεξάγεται τις ήμερες μας λόγω των εθνικών εκλογών…αυτή η θεματική απουσιάζει, κρίμα…γιατί συνδέεται με το αύριο μας.      

      

Φωτογραφικό υλικό

Προτάσεις Verena

Αγαπητοί φίλοι, Ο κ. Χατζημάρκος με την παρακάτω επονομασθείσα «διακήρυξη» του μας προκαλεί...
Μπορεί να κάνει σήμερα τον ανήξερο ο δήμαρχος Ρόδου Αλέξης Κολιάδης όμως στην συνεδρίαση του...
Χθες ομόφωνα το περιφερειακό συμβούλιο Νοτίου Αιγαίου αποφάσισε και ζητά την μείωση των ελαφιών στη...
Αρχισαν τα...γαλλικά στο νέο δημοτικό συμβούλιο Ρόδου πολύ νωρίτερα απ ότι αναμενόταν!....Σε μια...